14 jaar later: doorstaat World of Warcraft de tand des tijds?
‘De jongen die World of Warcraft speelt’: zo zouden mijn jaargenoten uit de humaniora me beschrijven. Toen ik achttien werd, had ik minstens 300 volledige speeldagen verzameld in Azeroth. Kan de game die mijn tienerjaren definieerde zoveel jaren later nog hetzelfde doen met mijn jongvolwassen leven? Short answer: AB-SO-LUUT.
Een kleine tijdlijn
World of Warcraft bestaat al eventjes. Om een beeld te schetsen: in 2004 was de Playstation 2 een technologisch hoogstandje. Ondertussen zijn we 14 jaar en 7 uitbreidingen verder. Het is een hele uitdaging om miljoenen spelers voor zo’n lange tijd aan dezelfde game gekluisterd te houden. In 2014 leek Blizzard dit niet meer vol te houden. ‘World of Warcraft: Warlords’ of ‘Draenor’ kende maar één grote update met nieuwe content, had een redelijk zwak verhaal en voelde aan als een verwaarloosde game. Blizzard werd afgestraft: in één jaar tijd zag Azeroth zijn bewoners met meer dan de helft verkleinen.
Met ‘World of Warcraft: Legion’ werd de kar gekeerd. Een aparte verhaallijn voor iedere klasse, de terugkeer van de populairste karakters, legendarische wapens en een overweldigende lading aan initiële content zetten het spel weer op de kaart. Met ‘Battle for Azeroth’ wilt Blizzard de trend voortzetten en keert het terug naar de roots van het verhaal: de strijd tussen de ‘Horde’ en de ‘Alliance’. Een grote sociale mediacampagne, een tv-spot en een indrukwekkende cinematic trailer die menig fan een krop in de keel of een vlieg in het oog bezorgde: de koning der MMORPGs is terug met ‘Battle for Azeroth’.

Graphics
Zoals eerder gezegd: World of Warcraft is een oude rakker. Gelukkig ziet het er al lang niet meer uit zoals bij zijn geboorte. Eerder onderging het al twee grote grafische updates. Nu weer werden er enkele verbeteringen aangebracht. Een nieuwe lighting engine en verbeterde spell animations werden geïntroduceerd. Voor de beste graphics zijn er andere games, maar spelers met high-endsystemen kunnen wel genieten van indrukwekkende landschappen en flitsende gevechten die niet moeten onderdoen voor andere recente games. Aan de andere kant van het spectrum kunnen spelers op eerder verouderde systemen nog steeds genieten van het spel aan een aangename frame-rate op lagere settings.
Gameplay
De astronomische hoeveelheid aan content maakte van World of Warcraft het succes dat we kennen. ‘Battle for Azeroth’ is niets anders: het zit propvol. De level cap wordt verhoogd van 110 naar 120 (in 2004 was dit 60). 2 nieuwe eilanden, ieder met respectievelijk drie zones, worden toegevoegd: ‘Zandalar’ en ‘Kul Tiras’. Iedere factie neemt er één in, beide met aparte verhaallijn. Zelf levelde ik tot hiertoe twee Horde-karakters naar 120 (Wie wilt nu een mens als hij een orc kan zijn?), waarbij ik in een sterke, verhaalgedreven questlijn heel Zandalar veroverde voor de Horde.
Na het maximum level te hebben bereikt, krijgt de speler toegang tot het eiland van de vijandige factie, waar opnieuw een hele questlijn op hem wacht. Het dwarsbomen van de vijand staat hierin centraal. Spelers krijgen de keuze ‘War Mode’ aan te zetten, waardoor ze zich openstellen tot PvP (Player vs Player). Op die manier kunnen ze op ieder moment aangevallen worden door de vijandige factie. Hiertegenover staat een boost in ervaring en buit. High risk, high reward. Per week afwisselend krijgt iedere kant ook de kans de hoofdstad van zijn tegenstander te bestormen in een ‘Warfront’: een verhaal waarin je al spelende, samen met 40 anderen, doelen vervult.
Ik maak u kapot
Het hele PvP-gedeelte van de game kreeg een grondige upgrade. Het gehele lootsysteem werd herdacht, waardoor iemand die zich enkel wil toespitsen op het competitieve gedeelte van de game, zijn uitrusting even snel kan verzamelen als iemand anders, en niet meer moet terugvallen op de andere delen van het spel om zijn tijd te vullen.
Naast de zones zijn er nog een tiental nieuwe dungeons en (voorlopig) één raid. Voor de leken: in een raid ga je in groepen van 12 tot 25 mensen grote boss fights te lijf die behoorlijk wat coördinatie en teamwerk vergen. Die raids en dungeons zijn dan nog eens in moeilijkheidsgraad te veranderen van niet-makkelijk naar aartsmoeilijk. Hoe moeilijker, hoe groter de beloning. Zie je de trend? Reken bovendien op nog drie nieuwe rassen per factie en een volledige herwerking van reeds bestaande klassen: de lijst is aan toevoegingen is haast oneindig.

Bij het aankopen van de game krijg je een character boost, die een karakter naar keuze tot level 110 bevorderd, zodat je onmiddellijk aan de meest recente content kan beginnen. Handig voor spelers als ik die al een tijd niet speelden en geen zin hebben eerst nog door oude uitbreidingen te moeten ploeteren alvorens aan de allernieuwste content te kunnen beginnen. Al 14 jaar lang slaagt Blizzard erin dezelfde vibe in zijn game te behouden. Ik speel niet meer dezelfde game als pakweg 7 jaar geleden, maar toch voelt het wel zo.
Conclusie
Zelf ben ik ondertussen iets meer dan 2 maanden verder en staat de teller alweer op meer dan 150 uur. Door de gelaagdheid van de content zit ik nog steeds niet aan het voorlopig moeilijkste deel van het PvE-gedeelte (Player vs Environment). World quests, die dagelijks vernieuwen en nodig zijn het voor het vrijspelen van de nieuwe rassen, doen me elke avond terugkomen. Het sociale aspect van een MMORPG, wat in de vorige uitbreidingen soms wat vergeten werd, komt terug meer op de voorgrond. Door de hoge moeilijkheidsgraad in end-game content wordt de speler gedwongen een vaste spelersgroep te zoeken en zich te organiseren. Ik zocht opnieuw contact op met enkele spelers waar ik vroeger al mee speelde en maakte eveneens enkele nieuwe online buddies.
Battle for Azeroth is nu bijna 3 maanden uit en de eerste grote update staat voor de deur. Een volledig nieuwe raid wordt geïntroduceerd, het verhaal zet zich verder en een nieuw ‘seizoen’ in de Player vs Player-arena’s wordt gestart. De uitrusting die je hiervan krijgt, is beter dan alle uitrusting die nu te verkrijgen is. Terug naar af, dus. Ik ben nog wel even zoet.