Growing up is a bitch. Mensen met een kinderlijke fantasie en kijk op het leven, mensen die nooit verwacht hadden echt volwassen te worden, mensen zoals ik: wij weten het allemaal. Opgroeien is lang niet zo leuk als klein en onbezonnen zijn, geen rekening houdend met een rekening of de rommel in je kamer. Ook ik heb uiteindelijk een zekere mate van volwassenheid bereikt, en ik heb daarbij enkele harde lessen geleerd.

Na mijn middelbare schooltijd – “de schoonsten tijd uit uw leven” – en mijn tijd op unief – wederom “de schoonsten tijd van uw leven” – kwam dan uiteindelijk het moment waar elk schoolgaand kind van droomt: niet meer naar school moeten. De wijze raad van anderen in gedachten, kon dat niet anders betekenen dan dat de mooiste tijd van mijn leven tevens finaal gedaan was.

‘Vrije’ tijd

Als niet-meer-naar-schoolgaander merkte ik al snel op dat het met de minder schone tijd van mijn leven best wel meevalt. Mijn avonden zijn van mij, mijn weekends zijn van mij, eindelijk eens een boek lezen dat ik zelf uitkoos, en niemand die op zondagavond komt zeggen “en nu is het tijd om uw toets van Frans te leren”. Tegelijk begon ik als werkende mens na te denken over de dingen des levens, zoals “wat doen we na de afwas?”

Over dergelijke vraagstukken brak ik mij vooral het hoofd tijdens diezelfde afwas. Afwassen, voor zij die er geen ervaring mee hebben, voelt op dat vlak namelijk een beetje aan als douchen: je maakt je hoofd leeg en krijgt allerhande geweldige ideeën. Zo heb ik tijdens de afwas bijvoorbeeld beslist dat ik een koersfiets zou kopen. En zo geschiedde.

Een echte jongen

De afwas doet wel meer rare dingen met een mens. Zozeer, dat de afwas voor mij symbool kwam te staan voor volwassenheid. De afwas doen, betekent namelijk dat je iets doet dat gedaan moét worden. Iets doen dat een zekere verantwoordelijkheid met zich meebrengt (anders staat de keuken vol of heb je geen propere borden meer). De afwas doen, betekent dat je tijd hebt om na te denken over hoe ver je gekomen bent en de momenten te herinneren die je nooit meer zal herbeleven. De afwas kan triestig zijn.

De afwas maakt van een jongen een man, eentje met verantwoordelijkheden en verplichtingen. Na de afwas moet je namelijk nog boterhammen smeren, of je hebt morgen geen eten. En als alles dan gedaan is, DAN mag je weer een beetje kinds worden en wat Star Wars: Battlefront gaan spelen. Of nog een serie of film kijken. Dan pas staat de afwas je wat vrije tijd toe.

DHS

Tenminste, als je niet lijdt aan het zogenaamde ‘Desperate Housewife Syndrome’ (DHS, dat is een ding, zoek het op!). Er bestaan enkele verschillende soorten manifestaties van dit syndroom, maar hier een korte illustratie van hoe het de geestesgezondheid van het lief aantast: de afwas – de HEILIGE afwas! – is gedaan, de bokes zijn gesmeerd, de tv staat op, maar het lief kan nog niet gaan zitten. Daar moet nog iets gedaan worden, ginder is nog iets niet in orde en natuurlijk heeft Jens weer eens iets niet opgeruimd en gewoon in het midden van de FOCKING kamer laten liggen.

Wie op dat moment de kamer binnenkomt, ziet de rusteloze beentjes, de schuimbekkende lippen en de verwarde haren heel erg desperate zijn. Wie haar aanspreekt, zal dat doen met een zekere doodsverachting. Haar bloeddoorlopen ogen zullen schreeuwen: “ER IS GEEN TIJD VOOR ONTSPANNING!” Nochtans is de afwas al gedaan.

Om maar te zeggen dat een mens na de afwas maar een uur of twee meer heeft aan vrije tijd, en dat zou gerust wat meer mogen zijn. Ach ja.