Het EK gaat morgen van start. Als voetbalminnend voetballiefhebber heb ik dan ook mijn pronostiek klaar. Ik voorspel, zoals gewoonlijk het geval is op een groot tornooi, weinig goals, ‘tactische discipline’ en enkele verrassende doorstoters. Enkel over de finale heb ik nog mijn twijfels.

Bovenal: ik ben er zeker van dat er enkele verrassende ploegen zullen doorstoten uit de groepsfase. De grote landen zullen er allen bij zijn, al zullen die hier en daar toch de eerste plaats moeten laten aan een zogenaamde ‘voetbaldwerg’. Maar! Georges Leekens, René Vandereycken en andere mislukte bondscoaches hebben het ons in het verleden al proberen duidelijk maken: kleine ploegen bestaan niet meer.

Kleine grote ploegen

Maak je dus maar op voor een achtste (en misschien zelfs een kwart- of halve-) finale met pakweg Wales of Ijsland. Bij Wales hebben ze een hechte groepsgeest, de Belgen beten er in de kwalificaties meermaals hun tanden op stuk, terwijl de Ijslanders gewoon iets speciaal hebben.

Het zou me zelfs niet verbazen als de Belgen er in de halve finale al zouden uitgaan tegen zo’n dwerg. De Belgen, getalenteerd als ze zijn, zullen die landen namelijk onderschatten. Bovendien hebben ze met Wilmots een tactische achterstand op alle andere aanwezige landen. En je zal het zien: ze gaan er dan uitgaan nadat blijkt dat ze eigenlijk een makkelijke loting hebben gekregen.

Elders verwacht ik mij uiteraard aan een vroege uitschakeling van de Engelsen; van alle grote landen de minste échte tornooiploeg aanwezig. De Duitsers daarentegen zullen het ver schoppen. Maar iets zegt mij dat de rek met Löw er wat af is. Ik verwacht geen Djermans in de finale.

De thuisploeg die zal het ongetwijfeld goed doen. Gesteund door al die supporters die hun jongens zo goed gaan aanmoedigen dat het niet mis kan gaan. Ze zullen ongetwijfeld de finale halen, als ze tenminste de Belgen kunnen ontwijken. Onze Duivels zijn dan totaal incapabel om met een kleine tegenstander om te gaan, een Frankrijk of pakweg een Italië vegen ze met moeite van de baan. Komen de Duivels echter een Hongarije of een Ierland tegen, dan wordt het moeilijk.

De finale

Iets zegt mij dat Portugal, met die gladde, glibberige Ronaldo een manier zal vinden om in de finale te geraken. Echt sterk zijn ze niet, maar ze zijn absoluut een tornooiploeg. Ofwel gaan ze erdoor walsen, ofwel winnen ze geen enkele keer en ‘winnen’ ze elke match op strafschoppen. Maar je zal het zien: ze zullen er staan.

En ze zullen nog winnen ook! De Fransen, die volgens mij ook in de finale zullen staan, gaan uiteraard stijf staan van de stress, waardoor ze de ene voet niet voor de andere krijgen. Het gaat lijken op een hele ploeg Fellaini’s die hulpeloos staan molenwieken met de ellebogen. Neen, Portugal wint die hypothetische finale (want je weet natuurlijk nooit in het voetbal, misschien zit ik er wel helemaal naast) met een gortdroge 3-0. Allemaal goals van Ronaldo, en hij zal uitgebreid gefeliciteerd worden door zijn ploegmaats: hun leider heeft hun droom doen uitkomen. Allemaal zullen ze verklaren dat ze nooit aan zijn kwaliteiten getwijfeld hebben en dat ze zijn grootste vriend zijn. Lang leve Ronaldo!

Alternatief einde

De Fransen, de eerste finalist, gaan tegenover een stug Portugal komen te staan. Echt sterk zijn die Portugezen niet, maar ze zijn absoluut een tornooiploeg. Ofwel gaan ze erdoor walsen, ofwel winnen ze geen enkele keer en ‘winnen’ ze elke match op strafschoppen. Maar je zal het zien: ze zullen er staan.

Allemaal voor niets natuurlijk, want die Fransen hakken de Portugezen droogweg in de sacré bleu. Ronaldo zal staan wenen op het veld en geen enkele ploeggenoot zal hem komen troosten. Achteraf zullen ze het niet met zoveel woorden zeggen, maar Ronaldo is in feite geïsoleerd in de groep. In de kleedkamer kijkt niemand hem aan en zijn boke met choco moet hij zelf smeren. Arme Ronaldo!