Wat zijn quantum dots? Waarom maakt dat uit voor jou? En waarom worden Chinese televisiebouwers erom aangeklaagd? Een duik in de wondere wereld van quantum (dots).

Samsung heeft geluk dat het mij enkele weken geleden contacteerde over zijn ‘quantum dots’ en niet een tweetal jaar terug. Even een flashback naar 2023: Ant-Man: Quantumania was net verschenen en meer dan ooit werd duidelijk dat ‘quantum’ hét modewoord was binnen het MCU. Na Avengers: Endgame hadden we er onze buik al van vol en dan moest Quantumania nog komen. Onderstaande meme somt het mooi op:

Alle rechten voorbehouden aan Marvel/Disney. Klaag me aub niet aan.

Maar zoals het staat, zijn we vandaag 2025 – al bijna in de helft ervan zelfs (make it stop!) – en is de quantumhype in cinemaland even gaan liggen. In home cinemaland daarentegen, barst de strijd nog maar net los. Samsung wist me namelijk te informeren dat er de afgelopen jaren enkele rechtszaken zijn geweest rond het begrip ‘quantum dots’. Dat zijn kleine dingetjes bij televisietoestellen en als het klein is, komen ze met quantum op de proppen. When in doubt, use quantum.

Wat zijn quantum dots?

Even terug naar het begin: wat zijn die quantum dots juist? Het is een technologie waar Samsung al tien jaar aan werkt op vlak van zijn beeldschermen. ze zijn microscopisch klein (nanodeeltjes) en kunnen heel precies licht uitstralen in een specifieke kleur, afhankelijk van hun grootte. Kleine dots stralen blauw licht uit, grotere exemplaren houden zich bezig met rood licht. 

Het eindresultaat is een levendiger beeldscherm met natuurgetrouwere kleuren dan bij concurrerende technologie. Of dat het geval is, hangt wat af van smaak. Naast beeldschermen worden ze gebruikt als contrastmiddel in onder meer kankeronderzoek, als efficiënte lichtomzetter bij zonnepanelen en voor LED-verlichting met een zuivere kleurweergave.

Bij Samsung herken je het gebruik van quantum dots in omschrijvingen als QLED en QD-LED op de verpakking.

Waarom Samsung recht van spreken heeft

Volgens Samsung zijn er echter heel wat fabrikanten van beeldschermen die onterecht beweren dat ze gebruikmaken van quantum dots. Vandaar de rechtszaken. De Zuid-Koreaanse producent van mijn Galaxy Z Flip6 haalt daarvoor enkele argumenten aan:

  1. Ze gebruiken cadmiumvrije quantum dots. Anderen gebruiken blijkbaar nog steeds cadmium voor hun technologie, wat een zware impact heeft op het milieu. Het is namelijk een giftige stof, waar de EU strenge regelgeving voor voorziet. Volgens Samsung maakt dat de technologie van diens concurrenten moeilijk schaalbaar naar een wereldwijd niveau.
  2. Samsung gebruikt geen fosforlagen, wat zou leiden tot een minder kwalitatieve implementatie van quantum dots. Zo zou er namelijk een lagere concentratie aan dots nodig zijn, maar levert dat niet hetzelfde effect op als wanneer fosfor achterwege wordt gelaten.
  3. Samsung heeft een indrukwekkende reeks certificeringen om zijn beweringen te staven. Niet in het minst van TÜV Rheinland, dat bevestigt dat de exemplaren van Samsung ‘echt’ zijn. Daarnaast voldoen ze aan “internationale eisen (volgens IEC-norm) zoals het gebruik van een QD-plaat, een blauwe LED en een helder gescheiden RGB-kleurspectrum. Het gaat om modellen in de Neo QLED 8K, Neo QLED 4K en QLED 4K-series. Eerder kreeg Samsung ook al erkenning van SGS voor het gebruik van No Cadmium-technologie.”

Samsung zegt dat het deze verschillen wil aanhalen om consumenten te waarschuwen: steeds meer advertenties claimen namelijk het gebruik van quantum dots, maar volgens eerstgenoemde gaat het dus om inferieure technologie. Samsung wil vermijden dat consumenten om de tuin worden geleid.

Wie is de mol?

De Zuid-Koreanen noemen zelf geen namen, het zijn beleefde types, maar een kleine Google-zoekopdracht leert al snel dat het gaat om Chinese merken. Bepaald geen kleine spelers: TCL, een van de grootste schermfabrikanten ter wereld (van televisies, monitors, smartphoneschermen,…) en Hisense, een officiële sponsor van het EK2024 in Duitsland. Ze worden ervan beschuldigd om, voornamelijk in de VS, misleidende reclame te gebruiken om hun toestellen aan de man te brengen.

Is de ruzie zijn geld waard?

Volgens Samsung alleszins wel. Maar zij investeren dan ook sinds 2001 serieuze budgetten in de ontwikkeling van hun technologie. Als er dan een onderdeurtje langskomt dat beweert hetzelfde aan te bieden, zonder de nodige investeringen te doen, is dat zuur voor wie wel braaf zijn huiswerk doet.

En voor de consument? Tsjaaaaa…. Als je minder betaalt voor een scherm dat er nog altijd erg goed uitziet, maakt je dat waarschijnlijk weinig uit. Ik behoor tot die categorie mensen die het niet erg vindt als zijn beeldscherm niet steeds het meest optimale kleurtje toont, maar ik ken trosjes mensen die dat wél belangrijk vinden. Mijn televisie (een Samsung, voor de transparantie, zelf betaald) kostte ocharme €600. 4K? Nooit van gehoord. Tevreden van? Zeker wel.

Maar we mogen niet vergeten hoezeer de waarheid vandaag onder druk staat. Met desinformatie die door mazen van netten glipt ter grootte van een containerdok, kan je niet anders dan sympathie hebben voor wie halsstarrig zijn gelijk volhoudt. Het komt door Amerikaanse sinaasappels dat steeds minder mensen belang hechten aan het correct uitvoeren van een procedure. Het vervullen van een contract. Leveren wat je belooft. Dat is er wat aan het uitgaan en dat is jammer.

Langs de andere kant mag het geen verrassing zijn dat China kopieert wat elders werkt, maar dan goedkoper en minder kwalitatief. Het is de running gag die we elkaar al vertellen sinds de vroege jaren 2000. (Vroeger ook al? Ik zou het niet kunnen zeggen, laat het me weten.)

Wat moet je hiervan onthouden?

Dat je moet letten op wat je koopt. Lees toch maar de recensie voor je betaalt. Vraag toch maar hulp aan die tech-savvy neef, broer, zus, of collega. Koop je Chinees? Dan lees je jezelf best wat in. Koop je Samsung? Dan betaal je veel geld. De waarheid mag worden gezegd. (Maar in dit geval steun je de strijd voor de Waarheid.)

Plaats een reactie