Na vele jaren gebruikte ik eindelijk nog eens een tablet. Zou ik eentje in huis halen? Misschien wel, ware het niet voor het stevige prijskaartje.
Waarom gebruiken mensen tegenwoordig nog een tablet? Ik herinner me de laatste keer dat ikzelf een tablet bezat: een iPad Mini, gekocht met een abonnementsactie van Telenet. Ik gebruikte het ding (beperkt) om Football Manager te spelen, af en toe een video te streamen, eens iets op te zoeken op internet en om continu te verleggen van plek (wanneer mijn vrouw me weer eens liet weten dat die in de weg lag).
Na een beperkte periode van gebruik, volgde een significant langere periode van verkommering in wat mijn vrouw de ‘technologieschuif’ doopte. Toen onze kinderen een klik-en-swipebare leeftijd bereikten, schonken we de iPad aan mijn ouders, zodat de kinderen bij hen een schermpje konden gebruiken dat gerust eens kennis mocht maken met de grond. Een beslissing die we namen nadat een van hun nieuwere iPads diezelfde kennismaking niet zo goed had verteerd.
Het was dus goed zeven jaar geleden dat ik nog eens een tablet echt gebruikte. Het was een andere tijd toen: smartphones waren kleiner, batterijen liepen sneller leeg, cloudomgevingen waren nog in opmars. Hoe groter en beter smartphones werden, hoe minder ik de nood zag om een nieuwe tablet in huis te halen. En ik was al geen grootverbruiker.
Een tijdje geleden kwam dan de vraag van Samsung om de Tab S11 eens te proberen. Het was met een beperkt enthousiasme dat ik dacht: ‘Laat ik het toch nog eens proberen. Het is al zo lang geleden, misschien vind ik er nu wel een nut voor.’ Wat er toen gebeurde, raad je nooit…
Laat hem niet links liggen
Helemaal niets, namelijk. Voor twee van de drie weken lag de tablet op het keukeneiland, waar hij van de ene kant naar de andere verhuisde onder een haast vergeten lied van ‘Bolleke, wat ga je hiermee doen?’. Verschillende klassiekers maakten een comeback: ‘Jens, ruim die tablet eens op’, ‘Moet dit hier altijd in de weg liggen?’ en ‘Ik heb de tablet in de technologieschuif gelegd.’ Oeps.
De realiteit leek me kristalhelder: voor een tablet hebben we in ons huishouden geen nut. Tot we ons abonnement op onze vaste krant hadden omgezet naar een formule met zaterdagkrant en dagelijks een digitale versie. Hoe groot een smartphonescherm tegenwoordig ook is: de krant lees je liefst op een groter scherm. Zo sloop de S11 alsnog geruisloos mijn leven in.
In plaats van er telkens voorbij te lopen, nam ik het toestel vaker vast voor kleine taken. Iets opzoeken, spelletje spelen, multitasken op een groter scherm. Langs de ene kant lijkt het invasief om nog een extra scherm toe te voegen, maar in realiteit zorgde het ervoor dat mijn digitale activiteit duidelijker was afgebakend. Ging ik met een app aan de slag, dan was het alleen die app en werd ik niet afgeleid door meldingen.
Plots zag ik zelfs nut in een Samsung Fold-telefoon. Hallo, Samsung?
Kreeg me aan het schrijven = sterk
Misschien dan even inzoomen op de ervaring met deze specifieke tablet? Tja, wat kan je zeggen over een tablet van €700? Was hij snel en werkte alles soepel? Ja. Was het een handzaam toestel? Eveneens ja: het lag goed in de hand en was me niet te zwaar. Goede batterij? Check. Degelijke camera’s? Zeker, voor zover je dat belangrijk acht bij een tablet… Het prijskaartje waard? Daar zet ik mijn joker in. Tenslotte kan je voor veel lagere prijzen al iPads kopen die een gelijkaardige ervaring leveren.
Natuurlijk krijg je bij onze geliefde fruitteler geen ‘S Pen’ meegeleverd (of toch niet als je kiest voor de instapmodellen). En dat pennetje is best wel tof. Het laat je er niet alleen uitzien als een professionelerd die weet waarmee hij bezig is (het voelt ook, zo!), je bent het zó snel gewend!
Ik gebruikte het veel meer dan ik het eigenlijk nodig had. Bij het surfen, bij de spelletjes die ik speelde, ik schreef zelfs regelmatig op het scherm. En als er iets is waar ik een hartsgrondige hekel aan heb, dan wel met de hand schrijven. Dat op zich is al een aanbeveling waard.
De enige kanttekening hierbij is dat het toch even wennen was om het te gebruiken omdat er soms een kleine vertraging op de input leek te zitten. Eens je dat gewoon bent, werkt het wel gewoon goed.
Kinderspeelgoed
Mijn vijfjarige zoon vond het pennetje eveneens een geweldige troef. Het tekenprogramma van Samsung geeft je alle mogelijkheden om creatief aan de slag te gaan en het combineert daarvoor heel wat verschillend emodi. Je kan zelf van nul beginnen, of je kiest een kleurplaat en gaat aan de slag alsof het kelueren voor volwassenen betreft. Heel geinig, maar voor velen (inclusief mezelf) net te gimmicky. Maar als het de kleine even kan bezighouden…
Mijn vrouw ging er spontaan prijzen van vergelijken – zo’n tien minuten nadat ze net had verteld dat we zo’n tablet ab-so-luut niet nodig hadden.
Dexterous (handig)
Ter conclusie kan ik je medelen dat ik gerust enkele nuttige excuses kan bedenken om na al die jaren opnieuw een tablet in huis te halen. Nu ik evenwel opnieuw studeer – en we ten huize De Wit kostencontrole prediken – zal dat toch nog enige tijd op zich laten wachten. Want hoewel het een heel leuk toestel was, zijn de use cases voor ons nog altijd niet van die aard dat we er meteen €700 voor uit onze portefeuille lepelen.
Ben je echter in de markt voor een high-end tablet, dan kan ik je zeker aanraden om dit toestel eens van naderbij te bekijken. Want, leuke bijkomstigheid, je krijgt er Samsung Dex bij. Dat is de bureaubladomgeving die maakt dat je je tablet aansluit aan een computermonitor en je hem zo kan inzetten als Chromebook. Die functie heb ik niet uitgebreid getest omdat ik er simpelweg de tijd niet voor had, maar het lijkt me een groot pluspunt voor wie zoveel mogelijk bang for his buck uit zijn Tab S11 wilt halen.
Probeer het vooral zelf eens uit.
Beeld bovenaan: Samsung


Plaats een reactie