Huawei Freebuds 4 review: Vrijheid ten top

De vierde iteratie van Huawei’s volledig draadloze oortjes klinken als muziek in de oren. Meer dan stomme puns bedenken, gingen we aan de slag met de Freebuds 4.

De Huawei Freebuds 3 waren de allereerste draadloze oortjes die ik ooit in mijn kolenschoppen van oren stopte. De ervaring was nieuw, positief en werd sindsdien eigenlijk alleen overtroffen door de (toen) erg goedkope tegenhangers van OnePlus. Het was dan ook met veel plezier dat ik aan de slag ging met de nieuwe generatie van Huawei: de Freebuds 4.

Ideale pasvorm

Ik geef het toe: ik heb moeilijke oren. Ze zijn evenmin symmetrisch, wat betekent dat ik met oortelefoons vaak in de irritante realiteit vertoef waarbij één orrtje perfect past en het andere al snel zal uitvallen. Dat geldt nog veel meer voor de in-earvarianten, de zogenaamde ‘Pro’-tegenhangers van de reeds genoemde (en andere) merken. In feite was het pas met de OnePlus Buds dat ik kon gaan joggen zonder dat ik continu bezig was met de oortjes weer op hun plek te stoppen.

Qua comfort was OnePlus daarom (voor mij) de beste optie. Dat ze bijna de helft goedkoper waren dan de alternatieven hielp ook, maar het was voornamelijk de pasvorm die het hem deed. Huawei heeft op dat vlak evenwel grote stappen gezet. Terwijl de voirge versie nog tamelijk grote oortjes meebracht, hebben ze voor de Freebuds 4 nog veel grondiger hun huiswerk gedaan: ze testten duizenden oren om daaruitvolgend dé ideale pasvorm te distilleren.

En of ze daarin zijn geslaagd: de oortjes passen ditmaal zelfs voor mijn vrouw, een persoon die gekend staat om haar beruchte kleine oren. Het scheelde niet veel of deze review was van haar hand geweest. Op dit vlak trekt Huawei alvast het laken naar zich toe.

Basso continuo

Ik zou durven argumenteren dat een comfortabel gevoel bij het dragen een topprioriteit is voor volledig draadloze oortjes – als ze uitvallen is er immers geen kabel om ze te redden – maar voor mensen met normale oren (wat hebben onze zoon toch aangedaan?) krijgt de kwaliteit van het eigenlijke geluid wellicht nog steeds de voorkeur.

Ook hier gaat Huawei mijn voormalige favoriet van zijn Chinese concurrent voorbij. Ze slagen er zelfs in om op ieder moment, in elke situatie een strakke baslijn te garanderen. Geloof me: dat is geen sinecure. Pro-varianten krijgen dit veel makkelijker voor elkaar omdat ze dieper in de gehoorgang verdwijnen, maar modellen als deze Freebuds 4 moeten het doen met een eerder loszittend plekje in de schoot van onze oren.

Niettemin waren de bassen steeds voldoende aanwezig – misschien te weinig voor een stevig drum ‘n’ bass-festijn, maar voor de doorsnee muziekliefhebber onderweg (of op de loop) was het een erg fijn geluid. Niet alleen de bassen komen er goed uit; ook de rest van het spectrum was mooi vertegenwoordigd. Wel mis ik een manier om de equaliseropties zelf aan te passen. Maar daarover zo meteen meer.

Rebellie tegen geluidsonderdrukking

De grote achilleshiel van de Huawei Freebuds 4 blijft wat mij betreft de ruisonderdrukking, de zogenaamde ‘active noise cancelling’ (ANC). Opnieuw: voor in-earmodellen is dat veel makkelijker te bereiken omdat ze het oor helemaal afsluiten, maar Huawei beweerde dat de nieuwe generatie ‘gewone’ oortjes hier een significante stap in had gezet.

Helaas doet de ANC niet bijster veel, behalve een dof geluid schenken aan stemgeluid. Artiesten als ‘The Staves’, gekend om hun kristalheldere samenzang (aanrader!) klonken plots alsof ze werden gewaterboard. En dat kan niet de bedoeling zijn. Ook toetsenbordgeluiden werden maar matig gedempt, waardoor de ANC daarom meestal uit bleef bij mij. Positieve draai: je batterij gaat meteen veel langer mee.

Appen of niet?

Voor de bediening van de oortjes heb je in eerste instantie (gelukkig) geen nood aan een extra Huawei-app. Het is perfect mogelijk ze in te stellen en te gebruiken door ze gewoon te verbinden via bluetooth. Wil je de functies echter instellen, dan heb je de ‘AI Life’-app wel even nodig.

Die instelling kan ik je wel aanbevelen: anders is het immers niet mogelijk om ervoor te zorgen dat een dubbeltik op één van de oortjes het volgende nummer afspeelt. Standaard is namelijk ingesteld dat een dubbeltik op eender welk oortje afspeelt/pauzeert. Wel leuk: omhoog of omlaaf swipen op een oortje stelt het volume in, en dat is een handigheid die verdomd… handig is.

Algemeen ben ik evenwel geen fan van de app omdat hij – naast de functies voor dubbeltikken instellen – geen toegevoegde waarde heeft. Bovendien is het al een heus gedoe om de juiste app te installeren. Toen ik de oortjes voor het eerst begon te gebruiken, moest ik eerst nog Huawei’s eigen app store installeren. Minpunt.

Conclusie

Ik ben geen fan van de kleur (een metalig, grijs zilver) noch het design (veel te lange beentjes), maar ik geef met plezier toe dat de functionaliteit en algemene kwaliteit van de oortjes mijn hart hebben gestolen. De pasvorm is ideaal voor de meeste mensen, de geluidskwaliteit is niet te versmaden en voor het eerst durf ik volledig draadloze oortjes aanbevelen met een prijskaartje boven de 100€ (op moment van schrijven vind je ze voor 123,95€). Dat is een sterke prestatie.