Huawei P40 Pro review: Wachten op Google

De nieuwste vaandeldrager van Huawei is een parel van techniek, met een speciale aandacht voor vloggers en influencers. Heeft het Google nog wel nodig?

ESTRAGON: “Laten we gaan!”

VLADIMIR: “Kunnen we niet.”

ESTRAGON: “Waarom niet?”

VLADIMIR: “We wachten op Godot.”

ESTRAGON: (vertwijfeld) Ah!

-Samuel Beckett, Wachten op Godot

‘Wachten op Godot’ is in vele opzichten een merkwaardig toneelstuk. Het was het eerste van de Ierse Samuel Beckett, een modernistisch werk dat al deed denken aan postmodernisme (waarbij cynisme en extreme relativering belangrijke rollen spelen) en het verscheen oorspronkelijk in het Frans – het werd pas later vertaald naar de moedertaal van de schrijver. Het stuk levert bovendien een mooie metafoor voor onze relatie met de vlaggenschepen van Huawei, met name de P40 Pro.

Terwijl Vladimir en Estragon wachten, blijven wachten en hopen op de komst van ene meneer Godot, zo wachten wij ook vol ongeduld op de wedergeboorte van de Google Play Services op Huawei-smartphones. We weten dat het nog lang kan duren, we wensen vurig dat het morgen al zou gebeuren en in de tussentijd draaien we onszelf een rad voor ogen dat het ooit nog wel goedkomt.

Wanneer je de Huawei P40 Pro in handen krijgt, heb je meteen zin om ermee aan de slag te gaan. Maar dat gaat niet. Waarom niet? Omdat we moeten wachten – op Google.

Een katapult tegen een revolverheld

Het is gewoon zo jammer. Met de Huawei P40 Pro (klik voor specificaties) lanceert Huawei alweer een smartphone die makkelijk de test doorstaat met de allerbesten in de klas. Het is mooi, supersnel, een parel van de menselijke technische kennis – de Emilia Clarke van het technerdisme. (Je moet er rekening mee houden dat Emilia Clarke voor mij een erg goede en leuke actrice is. Als je haar niet leuk vindt, mag je die analogie vergeten.)

En toch. Huawei moet strijden met ongelijke wapens. Terwijl Zuid-Koreanen, andere Chinezen en Zweedse Chinezen de onbeperkte toegang krijgen tot de volle kracht van Android, moet Huawei het op eigen houtje zien te redden. Stel je eens voor dat iedereen dezelfde kansen zou krijgen. (Maar momenteel kan je evengoed wensen voor een coronavirusvrije wereld; ze lijken op korte termijn even haalbaar.)

Niveau: Microsoft

In de plaats krijg je een duel tussen David en Goliath, waarbij Huawei met een katapult de reus moet zien te verslaan. Het doet terugdenken aan de tijd van Windows Mobile, waarbij Microsoft zijn geheel eigen ecosysteem probeerde te lanceren, naast Android en iOS. De Huawei Mobile Services (HMS) mogen dan wel gebaseerd zijn op dezelfde basis als het Android dat we kennen, het resultaat is toch een wereld van verschil.

Het aanbod aan westerse apps is vooralsnog erg beperkt. Ja, Huawei heeft een serieuze spaarpot opzij gezet om dat tekort aan te pakken, maar deed Microsoft niet hetzelfde? De stap van de Google Play Services naar HMS mag dan wel een stuk kleiner zijn, je moet hem wel nog zetten.

Eén manier waarop je dat kan oplossen is door apps over te zetten van een oud toestel, maar dat zet maar weinig zoden aan de dijk. Je moet ze dan immers telkens handmatig updaten door een nieuwe versie te downloaden en te installeren. Daarnaast ben je nooit zeker of je van die apps wel alle meldingen krijgt. En verrassing: niet alle apps werken; voor sommigen heb je toch wel echt die vervloekte Google Play Services nodig.

De Huawei App Gallery straalt bovendien maar weinig betrouwbaarheid uit. Vele apps lijken rip-offs van bestaande apps (wat je eveneens zag bij Windows Mobile) en vaak zijn de ‘apps’ slechts links naar websites waar je de eigenlijke app kan/moet downloaden. Wat was de eerste veiligheidsregel ook alweer? Juist: download nooit buiten de gecontroleerde app store want dat is vragen om problemen.

Groeipijn

Het is afwachten of dergelijke kinderziektes snel kunnen worden verholpen, maar laat ons hopen van wel. Het potentieel is er ruimschoots om de kloof met het traditionele Android te dichten. Huawei heeft meer dan genoeg vakkennis om toptoestellen te bouwen waar iedereen mee aan de slag kan. De fabrikant blijft dan ook meer dan genoeg investeren, zoals eerder al bleek toen we Huawei vroegen of ze zich zorgen maken om de gevolgen van de coronacrisis.

De P40 Pro bevestigt dat nog eens. Onder de motorkap vind je ongeziene power, zowel qua processor als in de vorm van een ongeëvenaarde cameraset-up. 

Ook langs de buitenkant is het een pracht van een toestel. De afwerking is subliem, de punchhole-selfiecamera’s vallen weinig op (en zitten nooit in de weg), en de hoeken van het toestel werden op esthetische wijze verstevigd: je lijkt wel een stalen exoskelet in je hand te hebben. 

Alleen dat camera-eiland aan de achterkant doet de wenkbrauwen even fronsen. Het is groot, opzichtig en het brengt het toestel aan het wankelen. Letterlijk. Leg het op tafel en je merkt dat de P40 Pro nooit echt stabiel ligt.

Vlogkampioen

Vloggers zijn de nieuwe sterren en dat heeft Huawei begrepen. Het is een van de eerste fabrikanten die influencers tegemoetkomt met een selfiecamera-set-up die evenwaardig is aan de hoofdcamera’s van de gemiddelde smartphone. Misschien zelfs nog beter. Wanneer ik zelf filmpjes maakte met beide kanten (voor mijn ‘30 day song challenge’ op Instagram), was het verschil haast onmerkbaar. 

De microfoons presteren daarnaast zo goed dat livemuziek wordt opgenomen zonder al te veel kwaliteitsverlies. Zoals gewoonlijk met sub-professionele opnameapperatuur gaat er wel iets verloren van de warmte en de resonantie, maar ten opzichte van andere smartphones is het verschil groot.

De hoofdcamera’s achteraan zijn zoals gewoonlijk eveneens van zeer hoog niveau. Ditmaal kan je (digitaal) inzoomen tot 50 keer en dat is meer dan genoeg. De camera pikt details op die met het menselijke oog zelfs niet zichtbaar zijn vanop die afstand. Het is soms wat mikken en proberen, maar het resultaat is verbluffend.

Wel merkte onze resident photographer (Cynthia) op dat je in sommige van de modi af en toe last hebt van ‘chromatic aberration’ aan de zijkanten van je foto’s, een effect dat lijkt alsof je onderwerp een soort gloed heeft. Meestal komt dit voor bij spiegelreflexcamera’s, een teken dat Huawei serieuze lenzen gebruikt.

Alles tezamen maakt Huawei wel opnieuw zijn reputatie waar en blijft de P-reeks een referentiepunt voor smartphonecamera’s.

Oplossing in de maak?

Ondanks alle sterke punten is de is de P40 (Pro of eender welke andere versie) momenteel niet interessant voor de gewone consument. Je krijgt teveel gedoe in verband met apps en dat is het hem niet waard. Voor deze prijs moet je een afgewerkt product in handen krijgen en gezien de huidige staat van de App Gallery is dat niet het geval.

Je weet natuurlijk niet wat er nog zit aan te komen. Zoals Jurgen Thysmans, woordvoerder van Huawei in België ons namelijk wist te vertellen: “Als google ons morgen opnieuw licenties mag aanbieden, krijgen alle toestellen bij wijze van spreken morgen al terug toegang tot de Google Play Services.” 

Huawei is erop voorbereid, technisch is er geen enkel obstakel om de volledige Android-ervaring naar nieuwe toestellen te brengen. “Met Google hebben we een sterke relatie, twee partijen die elkaar kunnen vertrouwen. Het probleem is die onvoorspelbare overheid die erboven staat,” zegt Thysmans.

We kunnen dus alleen maar hopen. En wachten op Google.