Ik ga op huwelijksreis en ik neem mee…
In juli 2019 genoten Cynthia en ik van onze huwelijksreis. We kozen onze favoriete gadgets uit om mee te nemen on the road. Welke dat zijn, lees je hier.
Openingsbeeld: Stoefbeeld van onze trip naar Holywell, Cornwall.
Een vakantie is het ideale moment om te ontspannen en te ontsnappen aan de digitale druk van alledag. Je snijdt enkele dagen je internetverbinding door en je trekt je nergens nog iets van aan.
Maar vandaag de dag zijn we zo afhankelijk van onze technologie dat we nooit zomaar àlles kunnen achterlaten. Daarom kozen we ervoor om een evenwicht te zoeken en enkele uitverkoren gadgets toch mee te nemen op onze huwelijksreis naar Cornwall – waar we tegen wil en dank alsnog volledig werden afgesloten van het internet. We geven je graag een inkijk in onze digitale reiskoffer en vertellen je met plezier waarom we deze gadgets niet konden loslaten.
Smartphone (uiteraard)
Het belangrijkste wapen in ons arsenaal was zonder twijfel mijn smartphone. Deze deed dubbel dienst als GPS en amateurfototoestel. Aangezien we naar het afgelegen Cornwall trokken, waar geen van ons ooit was geweest, waren we als nooit tevoren afhankelijk van van een GPS.
Zowel om de wegen te kunnen inschatten (Britten rijden ongelooflijk hard op smalle, kronkelende baantjes waarbij je nooit kan zien wat zich achter de volgende bocht bevindt, dan is een slimme kaart die jou volgt erg handig) als om de snelheid in te schatten – onze auto stond dan wel ingesteld op mijl-per-uur, het was geruststellend om te kunnen nagaan hoe snel je ergens mocht rijden. Niet dat Britten zich daar veel van aantrekken in het flitspaal arme Cornwall.
Tegelijk was mijn Huawei Mate 20 Pro de ideale compagnon om snel even een foto te maken van de mooie uitzichten, prachtige kastelen en indrukwekkende kliffen. De geweldige camera-uitrusting van dit toestel doet wonderen om de juiste kleuren in te stellen. Voor mijn amateurkunsten was het een geweldig cadeau, met vele leuke foto’s als resultaat.
HP Sprocket
Vakantiefoto’s zijn allemaal erg leuk en ‘noodzakelijk’, tot ze in jouw Google Foto’s map verzeilen en je ze (bijna) nooit meer bekijkt. Daarom voorzag Cynthia een oplossing voor dat probleem: elke dag schreef ze een verslag in haar reisdagboek waaraan we foto’s toevoegden van die dag.
Om die kiekjes te printen, konden we de HP Sprocket-zakprinter lenen. Met het handige toestel konden we toepasselijke herinneringen toevoegen aan een boek dat evenzeer ergens in een kast belandt, maar op papier is het alvast iets tastbaar dat we later nog regelmatig ter hand kunnen nemen.
Aangezien onze internetverbinding in Cornwall onbestaande was, moesten we het wel doen zonder alle slimmigheden die de printer aanbiedt. Bovendien ondervonden we aan den lijve dat als je te veel begint te prutsen aan je print, het resultaat al eens kan tegenvallen. Lieten we de Sprocket echter gewoon zijn eigen gang gaan, dan kregen we meer dan acceptabele prints die zonder meer bruikbaar waren. De prints zijn zelfklevend en dat maakt van de Sprocket een leuke reisprinter, maar ook niet meer dan dat.
Teufel Rockster Go
In Cornwall zaten we in een gezellige studio in the middle of nowhere. De natuurgeluiden deden ons zeker deugd, maar af en toe sprong de stroomgenerator van de melkerij ernaast genadeloos aan, wat zorgde voor een gezoem dat wat weg had van een luidruchtige grasmaaier.
De Teufel Rockster Go wist op die momenten de pijn te verzachten. We sloten de deuren en ramen, zetten onze favoriete muziek op en nipten nog eens aan onze Martini & Tonic. Boekje dabei en het was écht vakantie.
Niet dat we vaak thuis waren om te genieten van de stroomgeneratiesymfonie: meestal waren we op schok doorheen de regio om de mooiste plekken te ontdekken. Af en toe namen we de Rockster mee op onze tochten, voor een ontspannend streepje muziek bij onze siësta-in-de-natuur. Tenminste, als er niemand anders in de buurt was. Op onze Schotlandreizen konden we eerder al merken hoe ambetant een ongevraagde speaker kan zijn in de natuur.
Macbook Air (2015)
Ondanks het gebrek aan internet was mijn laptop niet volledig nutteloos. Een Google Doc met daarin onze uitstapplanning was ook gewoon offline beschikbaar, waardoor we perfect zonder het web konden. Gelukkig hadden we wel zo’n planning offline staan, anders waren we dik gesjareld.
Daarnaast bleek de Cornwallse grond erg vruchtbaar om in alle rust en stilte te werken aan enkele schrijfprojecten. Mijn Macbook was daarvoor het beste hulpmiddel dankzij zijn goede batterij en draagbaarheid. Wel gold opnieuw: gelukkig stonden alle benodigde Google Docs nog open, of ik had niets kunnen doen. Mijn Macbook is handig, maar nutteloos zonder goede voorbereiding en een beetje planning.
Digitale camera
Zelfs al heeft mijn Mate een superieure camera, er kan niets op tegen een echt fototoestel. De fotograaf achter het toestel is in dit geval meestal Cynthia, al moet ik af en toe al eens een kiekje nemen (ik moet mijn naam als Instagram-husband eer aandoen). Na lang aarzelen kocht ze een tijdje geleden een tweede lens voor haar Nikon spiegelreflexcamera. Het gaat om een 35mm-lens (dus eentje met een vaste brandpuntsafstand) die haar in heel wat artikels werd aangeraden als de lens voor landschappen én tegelijk portretten. Een winnende combinatie voor foto’s van mezelf en de Cornwallis-kliffen, zoals deze foto’s getuigen.
Powerbank
Als je elf uur lang in de auto zit en constant navigatiehulp nodig hebt, dan moet je ofwel van bij het begin je smartphone laten opladen door je auto, ofwel een degelijke powerbank bij je hebben. Ik maakte de fout om in de heenreis te vertrouwen op de batterij van mijn gsm. Resultaat: rond de helft van de trip zat ik al aan 30% resterende capaciteit – nochtans kan je niet klagen met de batterij van de Mate.
Bovendien was mijn wagen niet sterk genoeg om de batterij bij te laden tijdens het navigeren. Gelukkig kon ik tijdens onze stops rekenen op mijn powerbank om even op te laden en enkele procenten terug te winnen. Verder hebben we de powerbank niet echt nodig gehad, maar voor noodgevallen kunnen we je zeker een degelijk exemplaar aanraden. Better safe than sorry.
Koptelefoon
Cynthia is een dutjesmens. In het weekend, op vakantiedagen en soms tijdens Netflix-sessies (Shame!) sluit ze al eens de ogen. Als de liefhebbende man die ik ben, gaat de Rockster dan uit en behelp ik mezelf met een draadloze koptelefoon. De laatste jaren is mijn favoriete keuze daarvoor de Skullcandy Crusher Wireless. Het haptische element in de oorschelpen is een genot tijdens het Netflix’en. Een subwoofer op je schedel, zeg maar.
De geluidskwaliteit is ook voor muziek dik in orde, maar ben je onderweg en wil je de beste kijkervaring, dan is deze koptelefoon een grote aanrader. Bovendien is de batterij belachelijk goed en kom je ettelijke weken door, zelfs als je hem dagelijks gebruikt. Het is zeker geen nieuw model meer, maar dat betekent dat je hem al iets goedkoper kan vinden. Online vind je hem doorgaans voor 115 euro. Zeker geen miskoop.
E-reader (die ik niet bij had)
Vakantie is leestijd. Er is voor mij weinig leuker dan mij lui in de zetel zetten (lees: hangen) en enkele uren historische fictie lezen. Meestal kies ik voor een dik boek van zo’n 1000 pagina’s en dat was ook nu het geval (‘Winter of the World’ van Ken Follett). Een e-reader is handig omdat je dan dat zware, dikke boek niet moet meezeulen en vasthouden (want zo’n kloefer kan echt wel onaangenaam in de hand liggen).
Purist als ik ben, lees ik nog steeds op papier. Onze boekenkast puilt uit en die mofo’s moeten eraan voor ik ooit echt digitaal kan en wil gaan lezen. Het helpt natuurlijk niet dat we meer boeken blijven kopen dan we er (kunnen) lezen. Toch geef ik de raad aan alle Cynthia’s van deze wereld: probeer het eens, want het is makkelijker dan vijf boeken meezeulen ‘omdat je dan ter plekke kan kiezen waar je zin in hebt’.
