Waarom Apple in 2019 een nieuwe iPod wil uitbrengen

De voorbije dagen was het een tamelijk opvallend nieuwtje: Apple die twee jaar na de laatste iteratie een nieuwe iPod Touch zal uitbrengen. Opvallend, want tot en met 2017 was de iPod net als de iPhone zo’n product dat jaarlijks een update kreeg van Apple – met daarbij de nieuwste snufjes, zoals een vingerafdrukscanner en de chip voor dat jaar.

Het was mijn toekomstige, Cynthia, die me daar op wees. Ze had het artikeltje zien passeren op Facebook, afkomstig van TechPulse. Fact checker als ik ben, zocht ik nog enkele andere bronnen om mezelf beter te informeren. Zo vond ik hetzelfde nieuwtje ook bij Het Laatste Nieuws en bij iPhoned, een erg Applegerichte techblog. Er moest dus iets op til zijn.

Waarom?

Mijn eerste reflex bij zo’n nieuwtje is natuurlijk even na te denken over waarom Apple een oud, in essentie uitgerangeerd product nieuw leven wil inblazen. In het geval van iPhoned en TechPulse hebben zij die reflex ook gehad. (HLN niet, maar dat is dan ook meer een nieuwsmedium en minder duiding.) Zij ontwaren twee mogelijke redenen:

1. Meer producten verkopen

TechPulse lijkt ervan overtuigd dat het teruggrijpen naar de iPod een manoeuvre is om op die manier meer randapparatuur aan de man te brengen. Wie een iPod Touch zou hebben, zou sneller geneigd zijn om ook een Apple Watch aan te schaffen. Met andere woorden: wie altijd al een slim horloge van Apple wilde hebben, krijgt nu de kans om daar een betaalbaar basistoestel aan te koppelen – en stapt later misschien over naar een iPhone.

2. Nieuwe gebruikers aantrekken

iPhoned meent dat Apple simpelweg meer gebruikers wil onderdompelen in zijn ecosysteem. Gebruikers krijgen op een goedkope(re) manier toegang tot alle apps en gebruiksgemak van iOS. Dat kan bijvoorbeeld handig zijn voor kinderen die nog geen smartphone mogen (of willen?), maar wel apps en games willen gebruiken. Zij worden zodanig ondergedompeld in de tuin van Apple dat ze later meer geneigd zijn om een iPhone te kopen dan een Android – ze zitten immers al vastgeketend aan iCloud, Apple Music en andere diensten.

Als een dienst

Beide artikels missen het echte strategische belang van Apple in deze beslissing, maar toch raken ze in hun redenering kort aan waar het echt om draait: diensten.

Tim Cook stuurde recent nog een winstwaarschuwing uit naar de aandeelhouders: de iPhones verkopen al een tijdje minder en nu begint ook de strategie van de hogere prijzen stilaan in het water te vallen. Cook gaf aan dat Apple de komende jaren die dalende curve zal tegengaan met nog meer in te zetten op (streaming)diensten. Cloudoplossingen worden steeds belangrijker, Apple Music zit in de lift en binnenkort zou er ook nog eens een Netflix-tegenhanger gaan komen. Net als Microsoft en Google beseffen ze in Cupertino dat alles meer en meer ‘als een dienst’ moet worden verpakt om het grote geld binnen te halen.

Streamingtoestel

Bij 9to5Mac halen ze het ook aan: een nieuwe iPod zou veel meer dienen als toegangspoort tot alle diensten die Apple te bieden heeft. In plaats van toestellen te verkopen, wil het bedrijf diensten gaan verkopen, en daarvoor heeft het bij voorkeur een betaalbare streamingtoestel voor in de aanbieding – een afgesloten container voor een afgesloten ecosysteem.

De opbrengst uit zo’n iPod zou bijkomstig zijn. Apple wil abonnementen op Apple Music verkopen en, binnenkort, op de nieuwe videostreamingdienst. Een iPod Touch zou dan een ideale toegangspoort kunnen zijn voor wie interesse heeft in de diensten (of voor wie al aangesloten is/was maar nog geen iPhone had). Apple moest op zoek naar nieuwe inkomstenstromen, en teruggrijpen naar de oude bestseller kan wel eens een straffe zet zijn.

Want iPhones zijn duur. Tegenwoordig betaal je minstens 800 euro voor het goedkoopste (nieuwe) model. Wie op zoek is naar een nieuw mediatoestel, opteert steeds vaker voor de iets (maar ook niet altijd) redelijker geprijsde Android-toestellen, genre OnePlus, die erg veel bieden voor een lagere prijs. Met een iPhone geeft Apple die mensen de kans om alsnog deel uit te maken van het ecosysteem, zelfs al was het dan op een secundair toestel.

Als het geld maar blijft rollen

Apple wilde jarenlang de beste, coolste en hipste zijn. Nu het zijn aura van hyperinnovator stilaan kwijt is, begint het bedrijf (eindelijk) verder te kijken dan de eigen navel. Diensten treden langzaamaan op de voorgrond en met een iPod als toegangspoort naar de lucratieve dienstenindustrie verzekert het zich mogelijk voor enkele jaren van een stevige basis waarop het zichzelf kan heruitvinden als innovatief merk.

De iPhone blijft weliswaar de speerpunt van de strategie, gevolgd door de computerhardware, maar zou het kunnen dat Apple zich voorbereid op een tijd waarin het meer en meer de rol vervult van primaire dienstenverlener en slechts secundaire hardwareleverancier? Concreet: een situatie waarin het kwalitatieve diensten aanbiedt die vlot worden geconsummeerd, zij het niet op toestellen die gebruikers zien als hun belangrijkste toestel.

Met een nieuwe iPod Touch probeert Apple alleszins nog meer mensen aan zijn eigen diensten vast te kluisteren, al dan niet met het oog op een vernieuwde toestelverkoop.