OnePlus verloochent zijn idealen
Van dappere uitdager tot nieuwe grootmacht: welk idee zit achter de opmars van OnePlus?
Toegegeven, de titel is erg kort door de bocht en is weinig meer dan een schreeuw om aandacht. ‘Verloochent zijn idealen’, dat klinkt haast alsof we ooit echt geloofden dat Carl Pei en zijn maatjes een moderne Robin Hood waren. Stelen van de rijken en geven aan de armen. Nonsens natuurlijk; het doel van elk bedrijf is om winst te maken.
In het begin deed het merk dat met ‘guerilla’-tactieken. Weet je nog hoe het begon? Ze boden met hun OnePlus One een toestel aan dat specificaties bezat die het konden opnemen tegen de grote jongens. Een krachtige processor, veel RAM-geheugen, groot scherm,… Maar de hype werd pas echt aangewakkerd toen iedereen hoorde hoe ze deze unicorn in huis konden halen: je kon hem enkel en alleen kopen als je over een uitnodiging beschikte.
Echte hype
Zo’n uitnodiging kon je alleen krijgen van iemand die er zelf eentje kocht. Ze werden verkocht op tweedehandssites voor tientallen (soms zelfs honderden) euro’s. De strategie werkte wonderwel. Iedereen wilde eentje in huis halen, want een OnePlus One was exclusief speelgoed, ondanks zijn voordelige prijs. Na verloop van tijd werden uitnodigingen al veel makkelijker te krijgen, maar het mysterieuze begin gaf hen de grootste boost.
Voor de OnePlus Two was de aandacht meteen groot. De opvolger van het populaire eerste model was meteen een pak makkelijker in handen te krijgen, maar toch stond OnePlus erop om uitnodigingen te gebruiken (ook al moest je echt niet veel moeite doen om er eentje in handen te krijgen).
De logica achter het uitnodigingssysteem was om de grote vraag de baas te kunnen. OnePlus zette zichzelf op de markt als minispeler die niets meer wou dan een goede ervaring te leveren aan een ‘eerlijke’ prijs. Voor liefhebbers, zogezegd. Het feit dat ze een afgeleide dochteronderneming waren van het grote, machtige Chinese Oppo-merk, werd voor de gemakkelijkheid achterwege gelaten. Nee, de échte logica achter het systeem was natuurlijk een moderne mythe creëren: pure hype opwekken.
Valse hype
Het tweede toestel gebruikte dat systeem dus ook, maar met minder succes. De makers hadden zich vergaloppeerd in hun haast om hun populariteit te verzilveren. Helaas bezat de OnePlus Two net te veel kleine probleempjes die het toestel eerder middelmatig maakten. Het betekende een kleine (maar belangrijke) deuk in het harnas van OnePlus.
Ondertussen werd ook een (nog) goedkoper instapmodel uitgebracht: de OnePlus X (zie openingsafbeelding). Een erg leuk, mooi en degelijk toestel voor een zeer aantrekkelijke prijs: ongeveer 250 euro. Op dat moment opnieuw een prijzendoder waar de concurrentie eigenlijk niet aan kon typen. In essentie was het de OnePlus One in een klein formaat. Een goede zet, maar het toestel kreeg – ook van de makers – te weinig aandacht, waardoor iedereen het al snel vergeten was.
De OnePlus 3 (ja, vanaf toen werd de subtiele switch naar cijfers in plaats van letters ingezet) was opnieuw een bom. Immens populair, niets dan goede reviews en gelukkige gebruikers. OnePlus had opnieuw zijn goede vorm beet en de reputatie schoot opnieuw de hoogte in.
Ondertussen, eveneens erg subtiel, schoot de prijs langzaam maar zeker mee omhoog. De toestellen waren (en zijn) nog steeds toppers aan een voordelige prijs, maar ze kwamen langzaam maar zeker in een nieuwe prijsklasse terecht. De klasse waarin de echt grote merken spelen. De prijzendoder werd stilaan een prijsbeest in eigen recht.
Meer en meer en meer en…
Met de 3T, 5 (4 werd overgeslagen), 5T, 6 en 6T en nu de 7 en 7 Pro gingen de prijzen telkens crescendo. Bij elk nieuw model kon je ervan uitgaan dat de prijs zo’n 50 euro duurder zou zijn. Maar wat was het alternatief? Een minder goed toestel kopen aan dezelfde lage prijs, of een beter toestel zoeken dat dan ook veel meer kostte. Naar andere Chinese prijzenkoningen werd vooral argwanend gekeken. Dus betaalden de meesten toch maar de net iets opgeslagen prijzen van OnePlus.
Maar de trend is duidelijk: OnePlus is niet langer de prijzendoorbreker die het was bij het begin. Ze zullen niet snel nog een toestel uitbrengen van 300 euro. Vandaag begint het bij 550 voor de OnePlus 7 en stijgt het naar 750 euro voor de Pro-versie.
Toch betalen de fans deze prijzen nog steeds erg graag. Ze krijgen immers een toestel dat de concurrentie aankan met de toppers van Samsung en Huawei, voor een prijs die nog steeds 200 euro lager ligt dan die van de concurrentie. Bovendien speelt OnePlus het slim door een sterke Android-versie mee te leveren, waar Huawei en Samsung opteren voor sterk aangepaste versies van het OS. Voor techneuten maakt dat van de OnePlus-toestellen een ‘pure’ ervaring.
Pieken
Zo komt OnePlus stilaan in de bovenste segmenten terecht. Ze werden vroeger al vergeleken met de toppers, op basis van een ‘ze zijn nog net iets minder, maar zo veel voordeliger van prijs’-verkoopspraatje. De keerzijde van zo’n hoger prijspunt is echter ook duidelijk: als je naar dezelfde prijzen gaat, kan je het je niet langer veroorloven om ‘bijna even goed’ te zijn. Nee, dan moet je even goed, en liefst nog beter zijn.
Momenteel komt OnePlus terecht in wat ik vroeger al de ‘budget flagships’ noemde. Hierin spelen de Samsung s10e en de iPhone XR momenteel de hoofdrollen. We hebben de OnePlus 7 (Pro) nog niet zelf in handen gehad, maar op basis van wat we al konden lezen, speelt de OnePlus 7 zeker mee op dit niveau en is de Pro zelfs beter dan de toestellen die je hierin vindt. Voorlopig lijken onze Chinese vrienden het dus zeker waar te maken en spelen ze met hun Pro-versie mee met de grote jongens.
Waardige opvolger?
Als een speler vertrekt, laat hij meteen weer ruimte voor een nieuwe concurrent om in te duiken. OnePlus verlaat het echte middensegment om met de grote jongens te gaan spelen, maar een opvolger staan al enige tijd klaar: Xiaomi bewees onder meer met de Pocophone en de Mi 9 al dat er leven is na(ast) OnePlus. Opnieuw een Chinees merk dat topprestaties brengt voor een zacht prijsje – mits enige compromissen natuurlijk.
Ondertussen is het al de tweede keer dat ik deze mening verkondig. In 2017 was het al duidelijk dat OnePlus deze richting ging opgaan, twee jaar later zijn ze aangekomen. Ze hebben de reis beter doorstaan dan ik indertijd had verwacht, maar feit blijft dat ze hun idealen van het allerbegin daar hebben gelaten: in het verleden. Nu hebben ze weinig andere keus dan het echt waar te maken, want er is geen weg meer terug. Het middensegment lijkt voor hen verloren.
Een nieuwe telefoon nodig? Vraag het aan onze smartphonebot!
