Oppo Find X3 Pro review: Freaky Friday, Big, Jack
Het Chinese Oppo schaart zich met de Find X3 Pro bij de grote jongens met een absolute vaandeldrager. Maar hoe overtuigend is die en is hij zijn evenredige prijskaartje helemaal waard?
Bestaan er nog westerse smartphones die écht de moeite waard zijn? Op Apple na denken we bij smartphones aan Samsung, OnePlus, Huawei, LG, Wiko (recent nog iets gehoord van dit ‘Franse’ merk?),… Zelfs Nokia en Motorola zijn in essentie Chinese dochterondernemingen. Uit die Aziatische bakermat komt ook Oppo en ze bewijzen nogmaals dat de toekomst van (mobiele) technologie orientaal gekruid is.
Bij Oppo zijn ze dezer dagen hard aan het werken aan hun werelddominantie. Vandaag zijn ze al het vierde grootste merk ter wereld en in West-Europe verkopen ze zelfs al meer dan het hyperpopulaire OnePlus. De volgende stap op weg naar totale overheersing is uiteraard de allerbeste smartphone in de markt zetten. Dit jaar heet die poging de Oppo Find X3 Pro en daar valt heel wat over te zeggen.
Spiegeltje, spiegeltje…
Het eerste wat opvalt bij de Find X3 Pro is natuurlijk zijn achterkant. Niet per se omdat die een perfecte spiegel is die vettige vingerafdrukken verbazingwekkend goed op afstand weet te houden, maar wel vanwege de vorm van het camera-eiland. Benader je de camera’s, dan beklim je een beetje een heuvel met glooiende wand. Waar de meeste merken vandaag kiezen voor een ‘scherp afgelijnd’ eiland, doet Oppo het helemaal anders.
Persoonlijk was ik niet meteen overtuigd van die keuze, omdat het uiteindelijk meer ruimte inneemt dan wanneer je kiest voor een traditionele aanpak. Bovendien katapulteerde het me 9 jaar terug in de tijd naar de Nokia 808 PureView.
Aan de voorkant deed het toestel me terugdenken aan de Huawei-toestellen van enkele jaren terug. Geen slechte zaak, want ik was fan. De zachte buiging aan de schermranden is erg subtiel en zal mensen bekoren die doorgaans geen zin hebben in zulke randen. Voor mij zou de buiging nadrukkelijker mogen zijn, maar dat ben ik.
Steroïdencocktail
De looks zijn aanwezig en ook aan de binnenkant kan je rekenen op een feestmaal. Met de beste chipset die je vandaag kan vinden, puike camera’s en een prachtig scherm is dit toestel helemaal je van het.
De batterij hield het voor mij bij normaal gebruik makkelijk twee dagen uit, wat met zo’n groot scherm en de schermverversingsgraad van 120 Hz – die ervoor zorgt dat alle animaties uitzonderlijk soepel tonen – geen sinecure is. Bovendien gaat Oppo er prat op dat geen enkel ander toestel zoveel kleuren kan weergeven als deze, iets waarvan je haast schrik zou hebben dat dit ook veel energie vraagt.
Gelukkig is dat niet het geval want, laat ons eerlijk zijn, het menselijk oog kan maar zoveel verschillende kleuren onderscheiden. Voor een man als mezelf (voor wie ‘roestkleurig’ het hele spectrum aan oranjetinten dekt) mag je dat aantal nog eens halveren.
Verklaring van de titel
En dan komen we eindelijk aan wat meer uitleg over mijn cryptisch gekozen titel. Die gaat terug op het besturingssysteem. Hoewel de manier waarop Oppo met kleuren werkt inderdaad zorgt voor een zekere meerwaarde – die gekleurde schermranden bij meldingen zijn slechts een klein detail, maar ze hebben een grote impact op mijn gemoed – kreeg ik te vaak het gevoel dat de nadruk op kleurtjes een dun laagje verf is over nog te veel imperfecties in de rest van het OS.
Het besturingssysteem pakt veel dingen leuk aan, maar enkele kleine, volhardende bugs zorgen ervoor dat je na een tijdje het gevoel krijgt te werken met een bodybuilder met een onderontwikkelde geest. Het toestel is een ware krachtpatser, maar er zijn nog te veel hoekjes en kantjes aan.
Enkele onhebbelijkheden die me stilaan op de zenuwen werken: wanneer de Find X3 Pro ‘s nachts naast mijn bed oplaadt, licht het scherm fel op wanneer het laden voltooid is. Het scherm gaat pas weer uit wanneer je dat manueel uitschakelt. Iedere nacht wakker worden met het licht van een vuurtoren naast je hoofd, is niet iets dat ik (noch mijn vrouw) kan appreciëren.
Meldingen van, onder meer, WhatsApp verschijnen dan wel op het (overigens prachtige) altijd-aan-scherm, maar wanneer ik het vergrendelscherm oproep, zie ik geen meldingen staan. Steeds het toestel moeten ontgrendelen om te kijken of het een bericht is waar ik snel op wil antwoorden, wordt eveneens snel oud.
En wat dan gezegd over apps als Apple Music (ik laat me vertellen dat het ook geldt voor bv. Spotify) en Google Podcasts? Wanneer ik klaar ben met luisteren, zelfs wanneer ik de app manueel sluit en de bediening in de meldingenlade ‘verwijder’, blijft de app op het scherm verschijnen. De enige remedie is de smartphone opnieuw opstarten.
Microscopie
Anno 2021 is het met een microscoop zoeken naar onderscheidende functies tussen de echte vaandeldragers van de verschillende merken. Bij Oppo vonden ze er wellicht daarom niets beter op dan haar klanten te voorzien van een microscoop om elf op zoek te gaan naar onderscheidende kenmerken.
Het doet dat met een microscoopcamera die voorzien is van een eigen lichtbron. Je legt het toestel dus op het oppervlak dat je wilt fotograferen, foefelt een heel klein beetje met de hoek en hoogte en je krijgt een heel gimicky, maar oh zo leuke foto op je scherm.
Erg aangeraden als party trick maar natuurlijk ook iets dat je zelf na twee weken bijna nooit meer gebruikt. Niettemin is het een mooie, nieuwe benadering voor macrofotografie en eentje die bovendien goed werd uitgewerkt.
Conclusie
Oppo doet met de Find X3 Pro dus erg zijn best om mee te spelen met de grote jongens. Het slaagt daar ook in voor 99%: je krijgt een beest van een toestel, met alle modernste snufjes en wachttijden worden onbestaand. De focus op kleuren werd goed uitgewerkt – al ligt er voor iemand als ik misschien net iets te veel nadruk op – met een bloedmooi scherm als resultaat.
De software is evenwel nog niet helemaal volwassen. Hier en daar vinden we storende bugs; misschien moeten we hier de reden zoeken dat Oppo de ondersteuning voor updates heeft uitgebreid naar 3 jaar? Ze hebben nog net iets meer tijd nodig om hun besturingssysteem helemaal op punt te krijgen.
In zijn huidige staat vind ik het daarom zeer moeilijk om het toestel ten volle aan te raden: voor 1.150 euro verwacht je een perfect afgewerkt eindresultaat en dat is er nog net niet. De kleine kantjes zijn, vermoed ik, makkelijk weg te werken maar zolang dat niet wordt gedaan, zullen ze te zeer op de zenuwen werken om de aankoop te rechtvaardigen. Er is dus hoop, maar we zijn er nog niet.
