Oppo Watch review: Goed genoeg
De Oppo Watch is stijlvol, krachtig en gewoonweg goed. Maar goed genoeg om de nadelen van Android Wear te overstijgen?
‘De dappersten aller Galliërs zijn de Belgen’, het is een ouderwets citaat dat naar mijn aanvoelen erg mooi aansluit bij de Oppo Watch, waarbij het horloge natuurlijk symbool staat voor de Belgen die door Julius Caesar werden vermorzeld.
Waarmee ik bedoel: het Oppo Watch is het beste horloge op basis van Android Wear dat je zal vinden, maar wie zit daarop te wachten? Android Wear heeft geen te beste naam, vaak met reden, dus begon het horloge deze test met een kleine achterstand.
Een Obelix
Snel, ondanks zijn oudere chipset, met een prachtig design en degelijke software: een omschrijving die je enkele jaren geleden nooit zou linken aan een horloge met Android erop. Toch slaagt de Oppo er wonderwel in: rond je pols zal je nooit een hapering ondervinden, het mooie scherm doet prima zijn werk en de schil die Oppo rond Android Wear mocht hangen, doet wonderwel z’n werk.
De afgeronde randen passen mooi bij het design van de nieuwste Oppo Find X3 Pro: ze vallen op zonder af te schrikken. Daarnaast is het, ondanks zijn niet geringe grootte, toch erg comfortabel om te dragen. Daar zit het subtiele bandje voor iets tussen; initieel zou je denken dat het horloge enkele malen tegen de vlakte zal gaan, maar in werkelijkheid blijft het mooi rond je pols zitten, zonder dat je er last van hebt.
De chipset mag dan al iets ouder zijn: het lijkt nog steeds op Obelix: bij de geboorte in de ketel met toverdrank gevallen waardoor je het gevoel krijgt dat het horloge te krachtig is voor wat je slechts nodig hebt. De aanpassingen aan het besturingssysteem spelen daar wellicht een rol in.
Randgeval
De Oppo Watch is daarmee echt een soort randgeval: je krijgt meer dan je doorgaans zou verwachten van een slim horloge – zoals wel vaker het geval is in deze categorie. Over randen gesproken: aan de zijkant vind je twee knoppen die de navigatie vergemakkelijken en je meteen naar een trainingsprogramma kunnen brengen, en onderaan vind je naast een accurate hartslagmeter ook de oplaadmagneetjes. Die plaats je simpelweg in een oplaadwiegje dat je onmogelijk verkeerd kan aanhechten.
Opladen gaat dus makkelijk, maar dat neemt niet weg dat je alweer een extra oplader moet meezeulen. Een universele oplader voor alle slimme/sporthorloges? Het blijft een opvallende afwezige.
Sportcapaciteiten
De Oppo Watch is in de eerste plaats een smartwatch, bedoeld om apps op te gebruiken, berichten te ontvangen en eventueel versturen, en misschien af en toe te bellen. Een sporthorloge is het in principe niet, al doet het wel zijn best om ook daar je noden te vervullen.
Zo heb je toegang tot enkele verschillende trainingsoplossingen: die van Oppo en die van Google Fit. Dat heb je dan weer met je eigen schil ergens over te plaatsen. Het gaat net zo op Android zelf – je krijgt vaak de standaard Google-berichtenapp, maar die van de fabrikant moet je er ook bijnemen. Hetzelfde met agenda-apps. Te veel van het goede, dus.
De app die Oppo voorziet, is alleszins een goede keuze voor dit horloge. Je krijgt minder informatie te zien op je scherm dan bij een echt sporthorologe, of de opties van Huawei, maar je krijgt voldoende. De GPS doet het uitstekend en je hebt vrijwel meteen verbinding met de nodige satellieten – een punt waar echte sporthorloges je vaak al eens laten wachten.
Daarnaast kan je overigens nog de Strava-app gebruiken op je horloge, al valt dat af te raden: je krijgt slechts één statistiek tegelijk te zien en dat werkt allesbehalve handig. Ik schakelde na een keer of drie alweer over op de app van Oppo.
Genekt door de apps
De gebrekkige Strava-integratie is natuurlijk niet de fout van Oppo. In theorie kan je de Google Fit-app gebruiken om je gegevens te synchroniseren, maar op de Oppo Find X3 Pro bleek alvast dat die Fit-integraties amper tot nooit werken. Niet voor de WW-app, en ook niet voor Strava.
Zo lijkt de Oppo Watch wel vaker het slachtoffer van zijn partners. Om het horloge in te stellen heb je namelijk allereerst de Android Wear-app nodig. Wil je alle opties van het horloge ten volle benutten op je telefoon, dan heb je eveneens de ‘HeyTap Health’-app nodig. Dat is de app van Oppo zelf, al zou je dat niet zeggen met die verwarrende naam. Een extra app waar je overigens een extra account voor moet aanmaken.
Ten slotte heb je dan voor bepaalde integraties (zoals de WeightWatchers-app) Google Fit nodig. Op de duur heb je 25 apps nodig om je horloge te bedienen en je stappen te tellen.
Batterij
Op voorhand kreeg ik de opmerking mee dat de batterij van de Oppo Watch wel oké as, maar niet uitzonderlijk. Gelukkig viel dat enigszins mee: draag je het horloge de hele dag door, inclusief ‘s nachts, dan kom je makkelijk een dagje toe. Ben je bereid de slaaptracking te laten voor wat het is, dan kan je zeker anderhalve tot twee dagen halen.
Dat is niet top, zeker niet in vergelijking met fitnesstrackers die vaak een week halen, of een Huawei Watch dat minstens twee weken haalt, maar voor een echte smartwatch is het niet verkeerd. Een Apple Watch haalt immers ook slechts één dag. Bovendien begon ik aan de test met een lagere verwachting dan wat ik kreeg. Slim gedaan van de jongens bij Oppo!
Conclusie
Het grote voordeel van Android blijft nog steeds zijn grote nadeel: als je van alles een beetje wilt zijn, ben je van niets een topper. De Oppo Watch is een onvervalst tophorloge, maar wordt te vaak genekt door de onderliggende basis, waar het merk zelf niets aan kan doen.
Ik blijf een lauwe supporter van Android Wear, maar Oppo is er alvast in geslaagd om het draaglijk te maken. Dat is op zich al een prestatie, al blijft het voor mij moeilijk om een horloge aan te raden van 300 euro, zonder dat dat beter is dan ‘slechts’ de beste in zijn categorie. Het mocht nog net iets meer zijn, maar het is goed genoeg.
