Een robotgrasmaaier voor een kleine tuin: Robomow RX20 Pro

Waarom zelf doen wat je kan uitbesteden? Jelmen zocht uit of dat ook geldt voor kleine tuinen. Hij ging twee maanden aan de slag met de Robomow RX20 Pro.

Het cliché van de Forest Gump die hele dagen lang op zijn grasmaaier rondcrosst, is achterhaald. Mannen spenderen hun tijd liever aan het verzorgen van hun vrouw dan aan de repetitieve tuinklusjes. Vandaag zijn er dan ook steeds meer tools die dat mogelijk maken. Een robotmaaier is er zo eentje.

Mijn vader heeft al langer de zitmaaier ingeruild voor zijn ‘Max’, eveneens een Robomow. Het was voor hem ook echt de moeite: zijn tuin is geen vervanger voor de pracht van Versailles, maar het was toch al een klus om de oppervlakte tweemaal per week te berijden. Ik zag hoe het zijn leven aangenamer maakte en hoe het hem bovenal tijd opleverde: tijd om cocktails te bereiden voor zijn gezin. Heerlijk! Uiteraard vroeg ik me af of ik, met mijn eerder bescheiden oppervlakte van 65 vierkante meter, ook in aanmerking kwam om wat tijd te ‘kopen’.

Installatiegemak

Na wat opzoekwerk kwam ik uit bij de Robomow: al jaren één van de grote spelers in het robotisch grasmaaien. Zij raadden me, voor mijn specifieke tuin, de Robomow RX20 Pro aan. Een kleine schattigaard die voldoende power en brains heeft, maar ook weer niet overdreven veel, zodat het toestel betaalbaar blijft voor zijn beperkte gebruik. Zo gezegd, zo gedaan.

Normaal volgt nu een alinea om te omschrijven hoe makkelijk (of moeilijk) het installatieproces is voor een reviewtoestel. De waarheid is evenwel dat een officiële Robomow-partner die installatie voor mij kwam doen. Gewapend met een speciaal graaftoestel lag de afbakeningskabel (die de maaier in goede banen leidt, pun intended) in geen tijd in de grond, was het basisstation geïnstalleerd en kon onze Gust (elke robotmaaier heeft een naam nodig) aan de slag. Voor dienstverlening alvast een mooie aanbeveling!

De digitale leerkracht: een maand lang met een Lenovo Yogabook C930

Is de kous daarmee af? Een foutje kan altijd gebeuren; elke tuin is dan ook anders. Een onvoorzien bultje kan al genoeg zijn om bijsturing te vereisen. In mijn geval moest ik het basisstation wat verplaatsen: Gust loopt telkens het volledige (afgebakende) terrein af om terug te keren naar zijn thuis. Het station was evenwel net te veel weggedraaid van zijn parcours, waardoor hij net iets te makkelijk opgaf (omdat hij niet perfect recht zijn station kon inrijden) en het terrein telkens nòg een keer afliep voor hij een nieuwe poging waagde. Daardoor viel hij soms stil in het midden van de tuin door een lege batterij…

Klein maar dapper

Zijn batterij is dan ook ‘slechts’ sterk genoeg om twee uur te kunnen rijden. Daarnaast is het een nikkel-cadmiumbatterij, waardoor het opladen een stevige 14 uur duurt. Op zich kan hij dus wel elke dag rijden, maar voor grotere tuinen is hij simpelweg te beperkt. In mijn geval rijdt hij twee à drie keer per week. Meer dan genoeg om mijn gazon in perfecte conditie te houden. Dankzij het mulchprincipe is die dan ook meteen gevoed; hierbij ruimt je robotmaaier zijn maaiafval niet op, waardoor dat fungeert als een natuurlijke meststof.

Bij een hittegolf moet je wel rekening houden met de beperkingen van de app: je kan de maaier alleen aansturen via bluetooth. Dat betekent dat je (in tegenstelling tot ‘ons Carla’, de robotstofzuiger) steeds binnen bereik moet zijn van de maaier. Je kan hem niet aansturen via wifi. Bij droog weer moet je er dus op letten dat je op tijd zijn schema aanpast, zodat hij je gazon niet kapot rijdt.

De app is in het algemeen tamelijk beperkt: alle nodige functies zijn aanwezig, maar in een erg basale vorm. Ja, je kan hem manueel bedienen (is wel lachen!), maar verder weet je er alleen het hoogstnodige mee. Je hebt bijvoorbeeld wel rapporten, maar die geven alleen weer wanneer jouw maaier niet is uitgereden. Je krijgt nooit een reden waar dat aan lag – begin dan maar te zoeken. Voor een kleine tuin als de mijne, merkte ik echter dat ik geen behoefte had aan meer opties dan wat ik kreeg.

Waarom de pro-versie?

Wel, dat is een moeilijke vraag. De RX20 Pro is een soort instapmodel. Dat betekent dat hij op enkele vlakken alleen het hoogstnoodzakelijke kan. Zo heeft hij bijvoorbeeld geen regensensor, met als gevolg dat hij ook zal rijden wanneer het nat is, waardoor de messen al snel vol hangen met gras. De RX 20 heeft geen manier om zijn messen te reinigen in dat geval – wat de Pro-versie wel heeft. 

Mij lijkt de Pro ten opzichte van het gewone model weinig meer te hebben dan een extra stukje plastic rond de messen om ze proper te houden. Of dat 100 euro waard is? Voor mij wel, omdat ik mij niks moet aantrekken van het weer. Maar dat is een persoonlijke keuze.

Verder heeft de Robomow RX20 Pro geen huisje nodig dankzij de stevige bouwkwaliteit. Je kan hem dus vertrouwen in weer en wind. Alleen als hij constant in de zon zou staan, raadt Robomow je aan om er een overdekking voor te voorzien om de batterij te beschermen. 

Aanrader?

Wat mij betreft, is de Robomow RX20 Pro de ideale compagnon voor kleine tuinen. De beperkte sensoren, app-instellingen, batterijcapaciteit… spelen allemaal geen rol omdat je een kleine tuin hebt. Wil je hem gebruiken om een grotere tuin te onderhouden (bijvoorbeeld meerdere keren per dag laten rijden in verschillende zones) dan kies je beter een groter model: bij de RX20 Pro zal je snel tegen zijn beperkingen aanlopen.

Maar Robomow pretendeert ook niet dat hij dat zou aankunnen. Hun aanbod is zo divers dat er voor elk type tuin een model te vinden is. Is jouw tuin gelijkaardig aan de mijne, dan kom je met ons Gust-model niks tekort. Prijs/kwaliteitsgewijs is het antwoord: ja, ook voor kleinere tuinen kan een robotgrasmaaier een echte meerwaarde zijn.

Jelmen is een gastauteur bij Tech & Leven. Eerder nam Sam het al eens op zich om een gastartikel te schrijven, toen over leerkrachten en hun digitale uitdagingen.