Sony Xperia 1 Mark II review: de smartphone van Tony Stark
Sony speelt hoog spel met een peperdure smartphone. Is de Xperia 1 Mark II een toptoestel voor iedereen, of mikken ze op een nichepubliek?
Het was al even geleden dat we Sony nog serieus namen als producent van topsmartphones. Ze waren niet indrukwekkend genoeg, of ze waren niet spannend genoeg, of ze waren net niet goed genoeg. Altijd viel er wel iets op aan te merken.
Met de Sony Xperia 1 Mark II (dat moet je lezen als ‘Mark Two’) willen ze de rug rechten en tegelijk wat eenheid aanbrengen in het portfolio. Al jaar en dag is het merk één van de belangrijkste producent van cameralenzen – ze leveren onder meer lenzen voor de OnePlus-telefoons – en dat merk je aan de vele kwalitatieve (en soms prijzige) digitale en spiegelreflexcamera’s. Sony weet op dat vlak waar het mee bezig is.
Tegenstrijdigheden
Daarom is het vreemd dat we die superioriteit in fotografiekennis nooit echt zagen terugkomen in de smartphones. Over vroegere modellen heb je vast al wel gehoord dat de fotokwaliteit ‘niet slecht’ is – ik laat me vertellen dat dergelijke omschrijving nooit als een compliment wordt opgevat.
In de Xperia 1 Mark II zet Sony daarom extra in op het fotografieluik. Hier komen we later nog op terug. Eerst wil ik nog een tweede tegenstrijdigheid aankaarten: enkele jaren geleden waren de mensen bij Sony zowat de laatste overgebleven voorvechters van kleine topsmartphones.
Terwijl de concurrentie pronkte met wat toen doorging voor gigantische smartphones (toen was 6 inch nog overdreven groot), zette het Playstationmerk in op toestellen die slechts zelden boven 5 inch gingen. Ik herinner mij een collega die net om die reden fan was van Sony: vaandeldragers die goed in de hand lagen en compact in de broekzak pasten.
De Xperia 1 Mark II lijkt die filosofie helemaal te zijn vergeten: het is zowat het langste toestel dat ik al heb getest. Het ranke lichaam van de smartphone leent zich perfect tot het lezen van lange artikels, maar verder is het gewoon een erg groot ding. Apps die je in de breedte gebruikt (zoals vele games) zijn vaak maar amper of niet aangepast aan het smalle scherm, waardoor je soms nogal wat zwarte ruimte overhoudt.
Voor een toptoestel is het bovendien opvallend dat Sony ervoor koos om zijn vaandeldrager géén gebogen randen mee te geven. Voor velen zal dat een welkome verandering zijn in het landschap, ik vind het toch vooral een gemis. Natuurlijk: als je hier nog afwaterende randen aan toevoegt, hou je maar weinig schermbreedte meer over.
Wat je wel krijgt van scherm, is zeer mooi. Sony legt de ‘90-hertz’-toestanden naast zich neer en kiest voor een eigen variant voor zijn soepele schermbeelden, maar voor mij werkt het even goed.
Biometrisch geklungel
In het midden van de zijkant vind je de aan/uit-knop die eveneens dient als vingerafdrukscanner. Vijf jaar geleden was dat innovatief, vandaag is het – wat mij betreft – achterhaald genoeg om te kunnen zeggen dat het onhandig is. De scanner werkt op zich wel goed, maar dat helpt in dit geval niet aangezien dat ervoor zorgt dat je te pas en te onpas je smartphone ontgrendelt net wanneer je hem in je broekzak steekt. Dus moet je hem er weer uit vissen en opnieuw vergrendelen.
Nog een beetje onhandig: ik ben een prutser. Daar valt mee te leven, maar Sony installeerde de simkaarthouder onder een klepje dat je met je vingernagel makkelijk open krijgt. Het gevolg is dat ik mijn mentale weerstand ten volle moet benutten om er niet de hele dag mee te spelen. Mijn volledige capaciteit gaat daarnaartoe, waardoor ik geen nee meer kon zeggen tegen de koffiepot. Ik heb al drie dagen niet meer geslapen. Help. (Maar voornamelijk ben ik wat bang voor grappenmakers die je smartphone in handen krijgen en besluiten je simkaart te ‘lenen’.)
Camera’s
Sony is een cameramerk, maar daar was voordien maar weinig van te merken. De Xperia 1 Mark II brengt daar eindelijk verandering in – maar dan moet jij wel bereid zijn jouw deel van het werk te doen.
Om de beste resultaten te garanderen, heeft Sony zijn vaandeldrager namelijk voorzien van ‘pro apps’ voor foto’s en filmpjes. Deze werken net zoals echte (spiegelreflex)camera’s, waarbij je elk detail nauwgezet naar je hand kan zetten. Je krijgt zo erg veel functies en mogelijkheden tot je beschikking.
Onze huisfotografe, Cynthia, was onder de indruk van de opties. Ze vond het leuk dat je kan kiezen tussen de drie lenzen (16mm, 24mm en 70mm) en dat je vervolgens helemaal je eigen ding kan doen. De resultaten die er dan uit voortkomen, zijn indrukwekkend als je weet waar je mee bezig bent. Kies je in de pro app voor wat automatische instellingen, dan zit je gelukkig ook nog altijd goed. Relatieve beginners kunnen er dus ook gebruik van maken.
Daar staat tegenover dat zoomen niet altijd het beste resultaat geeft omdat je digitaal zoomt. Puntscherpstellen is bovendien tamelijk inaccuraat, waardoor je soms wat moet zoeken en proberen. De fototoets aan de zijkant van het scherm is handig voor landschapsbeelden, maar onhandig voor portretten – je moet je handen dan in allerlei bochten wringen.
Stop je de nodige tijd in alle details, dan ben je met de Xperia 1 Mark II dus goed op weg. De vraag is alleen: dienen smartphones niet net om vluchtige momenten vast te leggen? Wanneer nam jij voor het laatst de tijd om de compositie, lichtinstellingen en sluitertijd te corrigeren tijdens zo’n snelle fotoshoot?
Ten slotte beschikt dit toestel vooraan over slechts één camera, terwijl zelfs budgettoestellen de stap zetten naar een dubbel exemplaar. Niet dat die altijd zo nuttig zijn, maar van een cameratelefoon zou je net iets meer ambitie verwachten. (De DXOMark-test lees je hier.)
Voor wie is hij?
Tja… goede vraag. Dankzij de goede lenzen en speciale cameramodi zou je verwachten dat hij ideaal is voor Sony-adepten die hun cameravoorkeuren willen terugzien in een smartphone. Maar die mensen hebben wellicht al een steengoede digitale (spiegelreflex)camera. Waarom zouden ze dan zoveel geld op tafel leggen voor een dubbel exemplaar in hun smartphone?
Want 1.150 euro is wel een hele smak geld. Is hij dan voor de camerabeginner? Daarvoor is de standaardapp net niet goed genoeg en opnieuw: te duur om het even uit te proberen. Bovendien zijn er voor beginnende fotografen andere goede (smartphone-)opties die mooie foto’s maken zonder je handje los te laten. Vandaar vind ik het een moeilijk evenwicht. Voor wie is deze telefoon nu echt bedoeld?
Aanrader?
Ben je fan van Sony, dan is dit toestel zeker een goede keuze als premiumtelefoon. Hij is aan de (erg) dure kant, maar Sony brengt wel iets dat een zekere meerwaarde heeft: absolute controle over je foto’s. Bovendien was het hoog tijd dat Sony zijn kennis en kunde nog eens op een positieve manier bracht. Daar zijn ze zeker in geslaagd.
Laat het merk je koud, of ben je niet zo bezig met fotografie, leg deze dan zeker naast je neer. Er zijn betere toestellen die praktischer zijn en, bovendien, veel goedkoper. Met andere woorden: wil je opvallen met een boude keuze en goede foto’s maken, dan neem je deze. Anders doe je dat best niet.
