Storytel Reader review: Uitgelezen kans gemist

De Storytel Reader heeft veel te bieden, maar maakt een cruciale fout in het businessmodel. Kan het toestel meer zijn dan een toemaatje voor de trouwste fans?

Spotify dat een toestel uitbrengt waar je alleen mee naar Spotify kan luisteren: zo beeld je je best de Storytel Reader in. Net als de muziekdienst, is de boekendienst een kei in zijn vakgebied, maar je hebt er een betalend abonnement voor nodig. Anders loop je rond met een erg dure presse-papier – dat is zo’n ding dat ervoor zorgt dat je papieren niet wegwaaien.

Dubbel betaald

Het is meteen mijn grootste kritiek op het toestel waar het Zweedse Storytel dezer dagen mee uitpakt. De logica ervan ontsnapt me namelijk deels: beeld je in dat je betaalt voor een smartphone waar je enkel en alleen Apple Music of Netlfix op kan gebruiken, en verder niets. Of een spelletje World of Warcraft, gekend om zijn online abonnementsmodel, waar je 70 euro voor betaalt (de prijs van een volwaardig, op zichzelf staand spel) en vervolgens nog eens een maandelijks abonnement voor moet kopen om er iéts mee te kunnen doen.

Het is wel mogelijk om op de Storytel Reader boeken te lezen die je elders hebt gekocht, maar je moet ze uploaden via je account op de website en je hebt er enkel toegang toe zolang je een geldig abonnement hebt. Denk je: ‘deze maand lees ik wat ik elders kocht en sla ik de bibliotheek van Storytel een maandje over’, dan kom je bedrogen uit.

Het is doodzonde: de bibliotheek aan ebooks en audiobooks mag dan wel best indrukwekkend zijn, compleet is ze allesbehalve.

Wat had kunnen zijn

Tot dusver mijn klaagzang; de andere kant van de medaille is gelukkig wel danig opgepoetst. Storytel levert met de Reader een esthetisch niet onaardig toestel dat voorzien is van de eigen branding: het eigen logo is aanwezig en zelfs de ‘home’-knop is in de fysieke vorm van het merk. Een opvallend gegeven omdat dat voor bijvoorbeeld de Vivlio-toestellen van Standaard Boekhandel nooit het geval is – zij houden zich bij het inkopen en verkopen van toestellen. Enige minpuntje: het wit loopt snel vegen op en de kin onderaan het toestel is aan de grote kant.

De nieuwste e-readers van Standaard Boekhandel: maak kennis met Vivlio

De fysieke knoppen zijn goede toevoegingen aan de bediening, wat tegenintuïtief zou moeten zijn op een toestel met touch. Zoals steeds merk je evenwel dat de fysieke toetsen directere feedback opleveren dan een aanraking van het scherm: in plaats van een fractie van een seconde te kosten, slaat de pagina meteen om.

Van knoppen gesproken, moet gezegd dat de homeknop niet helemaal doet wat je verwacht. Het is wllicht de schuld van Apple, maar wanneer ik op zo’n knop druk, verwacht ik mijn overzicht aan boeken te zien; in dit geval krijg je de opties te zien.

Anders, maar beter?

In die opties merk je al snel enkele keuzes op die ikzelf nog maar weinig tegenkwam. Zo vond ik nergens de mogelijkheid om de tijd tot de Reader automatisch op standby sprong, te verlengen. Kijk je even op je smartphone, of gaat je aandacht ergens anders naartoe, dan is de kans reëel dat het toestel op spaarstand gaat voor je het einde van de pagina hebt bereikt.

Een woordenboek is eveneens afwezig: vele e-readers bieden het aan en voor wie een nieuwe taal leert met behulp van de Storytel Reader kan het een gemis zijn. Voor notities geldt hetzelfde.

De andere, gebruikelijke, opties zijn wel aanwezig. Zo kies je snel en makkelijk de lettergrootte, het lettertype,… De verlichting kan je eveneens vrij gedetailleerd instellen. Je kiest niet alleen de felheid, maar ook de warmte van de achtergrond: van een spierwit blad tot een gelig oud manuscript – van extraclean tot een gezellig bibliotheekcuriosum.

De binnenkant

Storytel heeft ervoor gekozen om zijn Reader te voorzien van ‘alle moderne comfort’, maar ik durf betwijfelen of ze gekozen hebben voor de meest kwalitatieve ingewanden. De processor is bijvoorbeeld allesbehalve een snelheidsduivel: een (audio)boek downloaden kost meteen enkele minuten, maar ook een ebook kan zijn tijd vereisen omdat het toestel ofwel downloadt uit de bibliotheek, of uit je account waar je je eigen aangekochte boeken moet bewaren. Ook opladen kost al snel verschillende uren.

Daar staat tegenover dat deze e-reader een indrukwekkend scala aan extra opties heeft: een poort om een koptelefoon aan te sluiten om meteen de belangrijkste te noemen. Bluetooth is eveneens ondersteund, waardoor je de Reader kan aansluiten op draadloze koptelefoons en zelfs je wagen.

Showstopper

En zo zijn we (eindelijk) aangekomen bij het main event van de Storytel Reader. De raison d’être van dit toestel: de mogelijkheid om zowel ebooks als audiobooks te verslinden – terzelfdertijd. Het is een optie die je maar zelden (misschien zelfs nooit?) ergens anders vindt: overschakelen van je ebook naar de audioversie door op een simpele knop te drukken. Je zet je koptelefoon af en je leest verder. Je stopt je draadloze oortjes in en je wandelt naar de trein, terwijl je naadloos verder geniet van je boek.

Het is zo ontzettend goed gevonden – en uitgevoerd – dat echte bibliofielen niet anders kunnen dan in zwijm vallen wanneer ze de Reader voor het eerst in gebruik nemen. One Storytel to rule them all.

Is het 100% feilloos? Ik heb me laten vertellen van niet, omdat heel regelmatig omschakelen tussen beide formats, zeker als je je audiobooks ook beluisterd via de smartphone-app, niet altijd meteen werkt. Bij mijn test met uitsluitend de Storytel Reader merkte ik dat euvel evenwel niet.

De aap en de mouw

Hoe indrukwekkend ook, blijf je natuurlijk afhankelijk van de bibliotheek die Storytel je te bieden heeft. Het aantal audiobooks was al enorm en nu begint ook stilaan het ebook-departement mooie vormen aan te nemen. De combinatie van beiden – waar dit toestel zo op inzet – blijft echter nog te vaak afwezig. Ofwel vind je één van beiden, vaak zelfs allebei in de verschillende formaten, maar nog te zelden worden ze gecombineerd beschikbaar gesteld.

Storytel verzekerde me dat in dat laatste geval naarstig wordt gewerkt aan een consolidatie, maar dat lijkt me nog traag te gaan. Hoe dat proces bovendien precies in zijn werk gaat, wilden de Zweden niet kwijt. Jammer, want het lijkt me interessant om te kijken hoe ze de brug slaan tussen wat staat geschreven en de woordenstroom uit de mond van de verteller.

Conclusie

De Storytel Reader is een leuke extra voor wie reeds een trouwe klant is van de dienst. Reken maar na: koop je een boek per maand, dan kost je dat ongeveer 15 euro voor een paperback of 8 euro (gemiddeld) voor een ebook. Een Storytel-abonnement kost je maandelijks dus bijna één paperback. Lees je minder dan een boek per maand, dan is het al een erg dure bedoening.

Bovendien word je dan ontmoedigd om elders boeken te kopen, wat ik als vrije consument niet zo aangenaam vindt. Een afwisseling van abonnement en mijn eigen opgebouwde collectie zou een rijkere ervaring zijn.

Ze geven het natuurlijk zelf ook aan: “Voor ons is het verkopen van readers geen doel op zich. Met de reader hopen wij onze abonnee nog gelukkiger te maken, door e-books op een prettig device te kunnen lezen.”

Het is inderdaad een prettig toestel dat uniek is in zijn beleving. Of je er dan al dan niet 129 euro aan wilt besteden, zal je leeslust moeten bepalen. Je koopt alvast geen kat in een zak, maar mag het misschien toch iets meer zijn?