Reviews

Tech Onderweg: Teufels ‘reiskoptelefoon’

9 maart 2019

author:

Tech Onderweg: Teufels ‘reiskoptelefoon’

In Tech Onderweg gaan we aan de slag met technologie voor onderweg. Vandaag: de Teufel Airy.

Tech Onderweg heeft als rubriek een bescheiden doel: we gaan na hoe handig en/of efficiënt de gadgets werken die we zo graag gebruiken tijdens het pendelen. Op de trein, op de tram, op de fiets, of simpelweg te voet. Die gadgets zijn niet noodzakelijk bedoeld om uitsluitend te gebruiken wanneer je onderweg bent, maar ze lenen zich er vaak wel uitstekend toe. Vandaag gaan we aan de slag met de Teufel Airy.

Tech onderweg: volledig draadloze oortjes, is dat wat?

Teufel uit een doosje

Het Duitse Teufel, letterlijk ‘duivel’, is een merk dat zijn producten uitsluitend online verkoopt. Dat drukt de kosten en zorgt in dit geval voor een sterke online support – ze moeten wel, aangezien ze geen aanspreekpunt hebben in de fysieke wereld. Tot enkele jaren geleden kenden ze voornamelijk een sterke focus op grote speakers voor rave parties en andere garagefeestjes (zo profileren ze zich ook graag op techbeurzen), maar vandaag leggen ze de focus eveneens op kleinere speakers en koptelefoons.

Ik kon al enkele van hun producten testen, waaronder de Real Z, de eerste Airy en de Bamster Pro. Toegegeven, de naamgeving van die laatste doet de wenkbrauwen fronsen, maar over de hele lijn wist het merk mij de afgelopen jaren wel te overtuigen. Hun producten zijn zeker niet de goedkoopste, maar voor wat je krijgt zou de prijs gerust nog wat hoger kunnen liggen.

De eerste (vorige) generatie Teufel Airy.

Beter één in de hand dan tien in de Airy

Behalve de Teufel Airy. Die was oké, maar kon maar moeilijk de vergelijking doorstaan met de andere producten en ik was er geen echte fan van. Toen ik contact opnam met Teufel voor deze test, stelden ze meteen hun nieuwe Airy voor, een draadloos model (uiteraard, want met kabels zijn we tegenwoordig niet veel meer onderweg). Gezien mijn eerdere ervaring was ik wat sceptisch, maar ze begrepen de uitdaging, kozen hun weapon of choice, en ik ging ermee aan de slag.

De Airy arriveerde in een mooie doos, netjes ingepakt. Meegeleverd: een klein, handig draagzakje, een kabel voor wanneer je batterij op zou zijn of wanneer je geen bluetoothverbinding kan maken, en enkele gekleurde ringen. Die laatsten brachten even verwarring, tot ik zag dat je de ringen aan de oorschelpen kon vervangen door je favoriete kleur. Een leuke toets die je koptelefoon meteen wat persoonlijkheid meegeeft en je onderscheidt van de rest.

Klein maar fijn, en robuust

Net als zijn voorganger is deze nieuwe Airy een kleintje. Wel nieuw is de mogelijkheid om hem op te plooien tot een nog kleiner, makkelijk op te bergen banaantje. De vormfactor is er daardoor erg op vooruitgegaan. Ondanks de grootte voelt hij erg stevig aan – je zal nooit het gevoel hebben dat je er extra voorzichtig mee moet zijn. Dat is handig onderweg, waar het al eens druk kan zijn.

Zelfs wanneer je hem plooit, krijg je nooit het gevoel dat er iets mis kan gaan. Een groot verschil met enkele andere koptelefoons die zich in een vergelijkbare niche bevinden. Kijk je bijvoorbeeld naar de almaar populairder wordende Marshall Major (Cynthia bezit er eentje), dan is het verschil groot. Voor onze Major moesten we al na enkele weken een vervangonderdeel bestellen omdat één van de scharniertjes afgebroken was. Nee, dan is deze Airy steviger gebouwd.

De Teufel Airy, met al zijn accessoires.

Opbergplezier, zonder Marie Kondo

Ik blijf erbij dat de Airy niet meteen de parel aan de kroon van Teufel is, maar voor onderweg is hij wel degelijk hun meest geschikte koptelefoon. Ik blijf een fan van de Real Z, maar die berg je zeker niet makkelijk op. De Airy plooi je samen, steek je in het draagzakje en in dat ene kleine plekje dat je nog over hebt in je tas: daar stop je hem makkelijk in.

Voor op kantoor en voor thuis heb ik betere alternatieven. Onderweg speelt de vormfactor echter zo goed mee dat ik hem met plezier meeneem op mijn wekelijkse treintrip naar Diegem. Een kleine kadering: mijn laptoptas heb ik al gedumpt omdat ik liever met één tas reis in plaats van twee. Mijn rugzak laat ik thuis wegens onelegant. Blijft over: mijn tas. Waar net genoeg plaats in in voor een laptop, een brooddoos en een boek. Mijn oplader laat ik zelfs achterwege – neemt te veel plaats in, ik leen wel die van een collega. Hoi Denis!

In de weinige plek die ik dan nog over heb, past nog net een kleine koptelefoon die ik ruw kan wegstoppen. In die kleine, halve centimeter ruimte blijkt de Airy perfect in te passen.

Geluidskwaliteit en comfort

Een goede koptelefoon definieer je natuurlijk niet alleen op vlak van draagbaarheid. De geluidskwaliteit is minstens even belangrijk en onderweg kan dat al helemaal een uitdaging zijn. Eerst even wat over het comfort: de kleine vormfactor betekent automatisch dat de oorschelpen vrij klein zijn. Het is een echte on-earkoptelefoon, ook als je heel kleine oortjes hebt (ik kijk naar jou, Cynthia).

In vele gevallen vind ik on-ear eerder oncomfortabel, maar de Airy geeft nooit een drukkend gevoel. Ik kon hem lang dragen zonder hinder te ondervinden. Langs de andere kant heb je bij bruuske bewegingen wel het gevoel dat hij niet heel stevig op je hoofd zit. Zit je te werken of wandel je ergens naartoe dan is dat geen probleem, maar bij lopen of fietsen (wat je eigenlijk beter niet doet met een koptelefoon) kan dat ongemakkelijk zijn.

Voor een on-earkoptelefoon sluiten de oorkussentjes wel verbazingwekkend goed af. Je hoort maar weinig geluid van je omgeving, wat meestal alleen de ‘over-ear’-exemplaren gegeven is. Koppel dat aan de uitstekende geluidskwaliteit en je mag er gerust van zijn dat je treinreis gepaard gaat met mooie, heldere muzikale klanken. Op de trein of op de tram: je moet je volume niet overdreven luid zetten om ongewenste klanken buiten te sluiten en tegelijk goeie klanken te horen. De Airy doet het erg goed.

Gebruiksgemak

Het geluid is uitstekend, je bergt hem makkelijk op, maar hoe zit het met het algemene gebruiksgemak? De Airy zet op designvlak de ideeën van de vorige generatie verder. Je hebt een wieltje om het geluid aan te passen en drie knoppen om je muziek te bedienen: afspelen/pauze, vorige en volgende. Die knoppen dubbelen eveneens om gesprekken aan te nemen of te weigeren, je bluetoothverbinding aan te maken of ze te veranderen.

Drie knoppen met redelijk wat actiemogelijkheden dus: dat wordt al snel verwarrend. Meer dan mijn muziek bedienen deed ik er dan ook niet mee. Dat heeft deels te maken met de moeilijk te onthouden combinaties, maar evenzeer met de wispelturige knoppen. Je moet harder drukken dan je denkt, waardoor je soms twijfelt of je wel goed gedrukt hebt.

Opgeplooid ziet hij er niet zo elegant uit, maar je stop hem wel makkelijk weg.

Het wieltje voor het volume staat dit keer ‘los’ van de koptelefoon (zie foto), waardoor je zelfs met handschoenen aan je volume kan bedienen. Erg handig in de winter, al moet je oppassen dat je niet te enthousiast aan het wieltje draait. De bluetoothverbinding, ten slotte, kan soms wispelturig zijn. Wisselen tussen verschillende gekoppelde apparaten vraagt soms meerdere pogingen en een enkele keer koppelde de Airy zo slecht dat de verbinding niet goed was, met ijle klanken als resultaat. Opnieuw koppelen verhielp het probleem, maar het was erg lang geleden dat ik iets dergelijks had meegemaakt.

Conclusie

De Teufel Airy is aan een prijs van 150 euro geen goedkope koptelefoon, en hij ziet er ook niet echt uit als een topper. Zijn kleine vormfactor, draagbaarheid, comfort en geluidskwaliteit maken echter dat hij zijn geld zeker waard is. Onderweg is hij een echte aanwinst. Voor lange reizen geef ik nog steeds de voorkeur aan mijn Skullcandy Crusher (die is geweldig voor films en series!), maar voor de alledaagse pendeltrip is de Airy de betere keuze.

Zoek je een koptelefoon om te pendelen en twijfel je tussen de Marshall Major en iets anders, overweeg dan toch meer uit te geven aan deze Airy. Je zal het niet beklagen. Tech & Leven kan deze koptelefoon aanraden voor Tech Onderweg!

Jens leeft op koffie en content, afhankelijk van wat hij het makkelijkst kan vinden. Overdag vertelt hij verhalen bij Phished, ’s avonds verliest hij zich in boeken, Netflix en de wondere wereld van progressieve muziek waar de normale mens nerveus van wordt. 's Nachts verwoest hij zijn Switch na een zoveelste ragequit omdat Football Manager moeilijk doet.
Laat een reactie achter

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *