Van september tot april trainde ik voor een marathon. Om uit al die overbodige arbeid toch iéts nuttig te halen, schrijf ik hier neer hoe ik dat deed en welke tech mij daarbij heeft geholpen. Hopelijk doe ik er iemand anders een plezier mee.

‘Een marathon lopen is een mooie prestatie en blablabla’. Bragging rights? Die heb ik er inderdaad mee verdiend – maar nuttig is dat verder niet. In tegendeel: de laatste veertien kilometer waren afzien. Waarom doet iemand zichzelf dit vrijwillig aan? Geen idee. Mijn deelname berustte op groepsdruk.

Verhaaltjestijd

In de zomer van 2024 zaten we in de tuin toen mijn broer enkele familieleden probeerde te overhalen om ook eens een marathon te lopen. Hijzelf had zich al geruime tijd ingeschreven voor het exemplaar Brussel-Leuven, het Europees Kampioenschap. Eén voor één vielen de pionnetjes en al snel was ik de laatste overblijver. Groepsdruk is mijn ding niet, dus uiteraard gaf ik toe.

In september begon ik mijn voorbereiding met het verdubbelen van mijn gebruikelijke trainingsarbeid. Van wekelijks 10k naar 2x 10k per week. Midden oktober kon ik pronken met mijn eerste blessure: een contractuur in de kuit. Enkele fysiosessies later (bedankt, Ken!) kon ik weer aan de slag.

Dat meanderde verder tot het einde van het jaar, met als kers op de taart een halve marathon in exact 2 uur en 6 minuten (10km/u). Maar heel goed voelde dat niet. Ik had al eens een blessure opgelopen bij het simpelweg verdubbelen van mijn wekelijkse trainingsarbeid en vanaf januari moest ik er nog een derde sessie aan toevoegen. Die halve marathon was ik best tevreden van, maar gezond kon dat toch niet zijn? Eerder pijnlijk en vermoeiend.

De winnende tip kreeg ik van sportman par excellence, Cédric. Zonder iets te vragen installeerde hij Trenara op mijn Samsung Galaxy Flip6. Waarom ik het model erbij vermeld? Omdat Cédric mijn smartphone behandelde als een fidget spinner, en dan is dat een relevant detail (en een mooie zijsprong naar een interne link, want SEO).

Trenara dus, waar mijn weg naar Marathon echt begon. (Akkoord, volgens de mythe ging de eerste loper van Marathon naar Athene en niet andersom, maar dat zou een minder symbolische titel zijn. ‘De weg naar Athene’ klinkt minder leuk en ook mijn SEO zou er niet bij gebaat zijn. Bah.)

Trenara

Ik wil er niet flauw over doen: Trenara heeft mijn leven gered, en ook mijn marathon. Cédric haalde terecht aan dat trainen op hartslag en volume-opbouw weleens belangrijker kan zijn dan mijn ego dat weigerde om onder 10km/u te zakken. Maar het was nodig. Van bij het begin daalde het tempo gevoelig, met uitschieters tot 6:40 minuten per kilometer. Het voelde traag, oogde wellicht ook traag, maar het deed wonderen voor mijn uithoudingsvermogen.

Om de nodige tijden te berekenen, baseerde de app zich op mijn snelste 10k ooit. Ze blijven weg van hartslaggebaseerde ijkpunten omdat ze menen dat die hoogst inaccuraat zijn als je niet beschikt over de resultaten van een recente lactaattest (die geeft inzicht in waar je anaerobe drempel ligt, het punt waarop je melkzuur begint aan te maken waardoor je verkrampt).

Je geeft in hoe vaak je per week wil/kan gaan lopen en vervolgens krijg je een opbouwschema op maat. Betaal je voor de betalende versies, dan kan je je doel nog enkele malen aanpassen, je doeltijd bijstellen of trainingsdagen verplaatsen. In de duurste versie (10€ per maand) kan je dan nog meer info verschaffen over het terrein waarop je loopt (daar houdt je schema dan rekening mee als het bijvoorbeeld heuvelachtig terrein is), krijg je krachttrainingsvideo’s en heb je toegang tot het voedingsadvies van de app.

Ik vond het een billijke prijs voor een app die ervoor zorgde dat ik met plezier, regelmaat en motivatie kon trainen. Bovendien hielp het om blessurevrij te blijven, zowel voor als tijdens de wedstrijd – achteraf ondervond ik verrassend weinig hinder – en is het een Belgische onderneming. Steun je lokale developers enzo.

Enkele kleine minpuntjes: het door Trenara becijferde tempo voor mijn marathon was wel héél optimistisch. In plaats van de voorgespiegelde 4 uur en 1 minuut kwam ik binnen op 4 uur en 37 minuten. Daar speelde het parcours zeker een rol in, maar het verschil is toch enorm.

Daarnaast mis ik bij de verschillende trainingen een beetje context. Wat is het nut van die specifieke training? Waar moet ik naar streven? Extra uitleg is dan welkom, zodat je niet halsstarrig je hartslag probeert laag te houden, terwijl het misschien net de bedoeling is om eens in het rood te gaan? Een vrijblijvende tip.

Ten slotte bieden de extra grafieken voor de duurdere abonnementen absoluut geen meerwaarde. Het zijn er al weinig, ze geven geen context en je moet ze helemaal alleen zien te interpreteren.

Samsung Galaxy Watch 7

Jarenlang was ik een uitgesproken liefhebber van Fitbit-horloges. De Sense-reeks was voor mij de ideale combinatie van (redelijk) slim horloge en sporthorloge. De laatste jaren werd Fitbit evenwel steeds minder betrouwbaar. Bovendien ben je beperkt in de apps die je kan gebruiken, terwijl nieuwe modellen toch altijd wat durven kosten.

Enkele maanden geleden schakelde ik over op een Samsung-horloge, om bij mijn smartphone te passen en om er zeker van te zijn dat ik mezelf goed vastzet in een ecosysteem waaruit ik wellicht moeilijk weer ontsnap. Achja. Mijn ervaringen met dit horloge schreef ik eerder al uitgebreid neer.

De samenvatting daarvan: een smartwatch is wel degelijk geschikt als je vaste sportcompagnon. De batterij is dan wel beperkt (met pakweg een garmin kom je meerdere dagen toe), maar je bent heel vrij in de apps die je erop gebruikt. Persoonlijk gebruik ik steeds de standaardapp van Samsung omdat die betrouwbaar connecteert met Strava – dat op zijn beurt data doorspeelt aan Trenara.

Ben je zoals ik een recreant, dan is een smartwatch de ideale keuze. Garmin is meteen heel specialistisch en geschikter voor de gevorderde amateur of professionele atleet, maar voor liefhebbers heb je al die sportieve toeters en bellen echt niet nodig. In mijn voorbereiding onderzocht ik bijvoorbeeld enkele best practices om mijn voortgang bij te houden tijdens het lopen. De tips waren gericht op Garmin-horloges, maar ze werkten evenzeer op mijn Samsung.

Samsung Galaxy Watch 7 mikt op de sterren en landt in lage baan om de aarde

Strava

Uiteraard. ‘If it’s not on Strava, it didn’t happen’. ‘Pain is temporary, Strava times are forever’. Het zijn maar enkele van de leuke pancartes die je overal langs het parcours vindt van loopwedstrijden. Er zit een harde grond van waarheid in, of toch voor wie graag pronkt met zijn (in werkelijkheid) bescheiden tempo. Schuldig! 

Niettemin heeft een Strava-abonnement enkele grote voordelen. Zo krijg je vele leuke extra (nuttige) grafieken om te kijken hoe je je training hebt ingedeeld. Je krijgt meer info over je hartslag en de AI-bot geeft wat duiding om de data te helpen interpreteren. Maar het allerleukste is de steengoede toepassing om zelf routes te tekenen. Strava reikt je heatmaps aan die aangeven waar gelijkaardige sporters vertoeven, zodat het veel makkelijker is om de aangename routes te vinden en ze zelf samen te stellen.

Als sociaal medium kan je er de nodige bedenkingen bij zetten, maar als archief van je prestaties vind ik Strava een erg waardevolle toevoeging aan mij techarsenaal.

Shokz OpenRun

Er wordt vaak mee gelachen, maar er is een reden waarom je ze zo vaak ziet: voor sporters is het moeilijk om iets te vinden dat comfortabeler of praktischer is. Tijdens de marathon zag je heel wat gekken met zware koptelefoons op (vaak zelfs exemplaren met noise-canceling) of Airpods. Ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar koptelefoons glijden af, draadloze oortjes tiefen de grond op,… Neen. Lotmegerust.

Mijn batterij gaat ook na drie jaar nog úren mee, ik voel ze tijdens het lopen niet zitten en ze zijn waterdicht. Bovendien zijn ze schappelijk geprijsd. Je hoeft er geen Rachmaninov mee te beluisteren, maar voor een podcast of wat aanmoedigende beats zijn ze prima. Mochten ze de geest geven, vervang ik ze binnen de vijf minuten door een nieuw exemplaar. Nog dit: je hoort steeds het verkeer om je heen. Niet onbelangrijk als je ‘s avonds je duurloop van 20 kilometer afwerkt in het donker.